Bu gün yayınlanacak yazımı yazmak için bilgisayarın başına oturmuş düşünüyordum ki, bu sırada içerden hafif bir öksürme sesi duydum, kalkıp oğlumun odasına girdim. Hafifçe kafasını kaldırdı, beni gördü, rahatladı sonra ve uykusuna geri döndü, usulca okşadım başını, geri yerime geldim…

Cumartesini, pazara bağlayan bu saatlerde, birazdan babalar gününe girecek olduğumuzu bu vesile ile hatırladım ve bunun üzerine, henüz oğlum babasına mesaj yazacak kadar büyümedi ama olsun bu senelik kendi mesajımızı kendimiz yazalım dedim ben de…

“Aklında olsun, 

Gözünü açtığın her sabahın, ilk anında çocuğunu düşün, hiç unutma günün onunla ile anlam kazandığını…

Önce kendine güven, bil ki onun için güçlü olmalısın. 

Önce kendini eğit, kendini geliştir ki, her alanda seni örnek alabilsin. Sonra bildiğin her şeyi ona da öğret, öğret ki her şeye en baştan başlamak zorunda kalmasın…

Onu, her haliyle olduğu gibi kabul et, onu asla kendine benzetmeye çalışma, zaten o sana, gün geçtikçe adım adım benzeyecektir. Onu senin hayallerine göre de büyütmeye çalışma. Bırak, o hayallerini kendi bulsun.

Her adımında yanında ol, onun dile getiremediği duygularına sen tercüman ol. Sevmesini sağla, gönlünün istediklerini yapmasını söyle, olur da kalbi kırılırsa, ya da ağlayacaksa da yanında ol.

Bu hayatta, seni geçmesine yardım et, sen ne kadar olduysan, onun senden daha iyi olması kadar gurur duyacağın başka bir şey olmasın.

Onun, hayallerini kaybetmesine izin verme, hatta asla bunun sebebi sen olma… 

Onu, ayakları yere basan yine de hayalleri bulutları geçen, küçük yüreğine korkunun yer etmesine asla izin verme.

Düzenden korkmasına asla izin verme, kendini hep onun yerine koymayı hatırla, onunla kaldır yumruğunu, onun yanında yürü sokaklarda, Dünyayı değiştirmesine izin ver, mücadeleye devam etmesini söyle, hatta çıkar eski ceketini dolaptan, birlikte değiştirin Dünyayı. Değişmiyorsa da bu lanet Dünya, bunu ona söyleme.

Kendi zamanı geldiğine öğrenecek zaten, ama sadece zamanı geldiğinde…

Her zaman yanında ol, ama bunu da gözüne sokma, her şeyini kendi elleri ile kurmasına izin ver… 

Yıkılan da olursa, bir el at, birlikte temizlersiniz…

Kendine özellikle çok iyi bak, bu hayatta, onun yanında ne kadar kalabilirsen kal,  kim bilir sana ne gün ihtiyacı olur…

Unutma; 

Babalar günü, sen babasın diye değil, o senin gibi bir babası var diye sevinsin diye var…

Şimdi bilgisayarı kapa, git yanına,  başını okşa, elini tut…

Gurur duy!

Babalar günün kutlu olsun…