“Muhabbet edene muhabbet edilir. Seven sevilir. Unutmayan unutulmaz.”

Hastalığım kendi günahlarım için büyük kefarettir. Borçlandığım veya zengin olduğum eş değil önemli olan, önemli olan kendime göre denk bulabilmemdir. Tüm sıkıntıları-sıkıntılarımı gidermek mümkün değildir. Dünyada tek yüce şey sevmektir. Gönülden sevmektir, gönül eşini seçmektir dünyada mutluluk, dünyada zaten mutluluk mutluluk değildir. İrade dışı yaptıklarımız, zevk için yaptıklarımız, tercih için karar vermek için yaptıklarımız sadece yaptıklarımızdır. Ya yapmadıklarımız, yapamadıklarımız, içimizde yaşamış-yaşamakta olanlar, elbet değerli-değersiz tüm o içimizde kalan kalıntılar, duvar sökükleri, paslanmış inşaat demirleri, çakılmamış çiviler, kırıp kiremitler… Maruf yapmaktır günün güzel geçmesi için insanın, dünyasının büyük olması için, kendine yapmasıdır-kendi yapmasıdır. Yapmacık davranışlardan kaçınarak, kendinle sohbet et, Salihlerle sohbet et, az yemek ye, sıkıntılarına alış ve göğüs ger. 

Manevi huzur, helal lokma geçir boğazımdan, hapsedildiğim bu insanlık soyundan yüzümü kara çıkartmadan, utandırmadan günlerimin bitmesini sağla. Bir kalbi kırmamayı öğret bana mesela, kalp kırmak çok büyüktür –kalbimin kırılmaya layık olduğunu gösterir. Alan elden ziyade, veren el olabilmektir. Bir gönle girebilmektir. Bir düşünceye, hayırlı bir amelin içine girebilmektir. İslam’ı derinden teneffüs edebilmektir. Kılı kırk yararcasına insanları sevmek, sevebilmektir. Gönlümün yegâne maliki sensin, oruç ibadetim, namazım, tövbem, kabem, kıblem, kaderim, lütfum ve kederim, Kadir gecem, bayramları ecem, günışığım, gecem… Senle ben hiçbir şeyi geciktirmek, disiplin içinde, şer içinde değilim. Kalbimin takvası gönlümün en büyük zenginliğidir. Hayata kanaat göster, mazeret gösterme, hayallerinin peşinde sersefil ol, onları gerçekleştirmek için derbeder ol, ibretlik şeylerden ibret al, ölümden mesela, gidipte gelmeyecek olanlardan –daha gitmemiş olanlardan. İmanım tüm malım mülkümdür. Nefsim terbiye edilmesi gereken bir kısrak, muhalefet gerek sana itaat etmek için, gönül evime gelmen gerek, tüm yorgunluğuma abdest gerek. Bollukta darlıkta hep “Bana seni gerek seni”.