Büyük bir heyecanla doğduğunda bir bebek, güneş de doğar o eve, kadının anne ve adamın baba olduğunun en büyük ispatı olur sabicik... 

   Hele bir de isteyerek ve planlanarak hamilelik gerçekleşmişse o zaman daha da güzel ve anlamlı olur her şey... Çünkü hazırlıklı olmak ve istemek eylemleri çok önemlidir...

   Çocuk istismarlarına baktığımız zaman altında çoğunlukla istenmeyen ve planlanmayan gebelikleri görürüz... Bebek doğduğunda bağımlıdır anneye ve çevresindeki ebeveynlerine... Günler geçtikçe bağımsızlığını kazanır... Bu süreçte ona katkı koymak beslerken eline kağıt mendil tutturmak, yıkanırken onun da eline sünger vermek, biraz daha büyüdüğünde eline kaşık çatal vermek, kıyafetlerini giyerken onun da giyinmesine katkı koymasını  sağlamak çok önemli çünkü amaç bağımsız kendi kendine yetebilen bir insan yapmak...

   Bu iş heykeltraşlık gibi, resmen insan yapıyoruz... İlk yedi yaş oyun dönemidir, oyun ağırlıklı olmalı birçok şey, okumayı öğrenmeden önce kalem tutmayı öğrenmeli, büyüklerine ve küçüklerine nasıl davranacağı;  ahlak ve edep kuralları öğretilmeli, çalışmak ve emek harcamak karşılığında paranın nasıl kazanılacağı öğretilmeli. Hatta kendi iş yerinize bile götürebilirsiniz, sizin verdiğiniz emek ile nasıl kazandığınız daha iyi anlatılamaz, bahçeniz varsa beraber bahçeye birşeyler ekebilmelisiniz. Çevre ve doga bilinci aşılanmalı, temizlemeden öte kirletmemek gerektiği anlatılmalı ve tabi bunları anlatırken biz de doğru ve iyi, örnek bir birey olmak durumunda kalıyoruz... Yani burda biz de yetişiyoruz aslında...

   Dönem tüketici dönemi, bilgisayarlar nerdeyse çocukları esir almış durumda , zaten herkesin çocuğu kullanır diye bir mazeret kabul edilmez, çünkü hiç bilgisayar veya  cep telefonu kullanmayan çocuklarımız da var... Onun anlayacağı kelimeleri kullanarak gelişebilecek zararlar anlatilabilir. Aileler için de iyi bir rahatlık sağlıyor bu yüzden birçok birey çocuğunu bilgisayardan alıkoymuyor... Bu çok hatalı bir davranış... Yaptığı şeyler fayda getirmeli çocuklarımıza, katkı koymalı, yarar sağlamalı, hiçbir faydası olmayan sadece vakit öldüren eylemler zarar verir... Onlarla kaliteli yani bire bir vakit geçirmek çok önemli, çünkü beraber geçireceğimiz vakitle annem veya babam bana değer veriyor, vakit ayırıyor anlamını taşır...

   Herkes çocuğu için en iyisini ister, ama bu maddi düzeyde kalmamalı, manevi değerler de kazandırılmalı, çünkü hayatı götüren, ilişkileri sağlayan ve sağlamlaştıran sahip olduğumuz değerlerdir... Saygıdır ve sevgidir...

   Tabi ki destek olmalıyız ama biz olmasak da kendi gemiyi götürebilmeli, kendi kendine yetebilmeli, kendi kendine de başarabilmeli,  özgüveni gelişmiş olmalı... Çünkü kalıcı  değiliz bu dünyada, bizden sonrası ve sonraki günler de olacak... Bu günlerde kendi kendine yetebilen, mutlu olabilen, topluma ve kendine katkı koyabilen,iradeli ve hayırlı  bir evlat yetiştirmek olmalı hedefimiz... Herkes anne ve baba olabilir ama en büyük meziyet  anne  ve babalığı hakkıyla yapabilmek...

   İyi hafta sonları...