Yaşadıklarımız, gördüklerim, duyduklarım gerek sivil toplumdan arkadaşların gerekse halkın dile getirdiklerini titiz bir şekilde değerlendiriyorum.

Siyasette son zamanlarda yaşananlar, görüşmüş olduğumuz insanlar üzerinde son derece olumsuz etkiler yaratmıştır.

Halkın gözleri önünde cereyan eden ve temelinde insan, hizmet olmayan her türlü inisiyatif halkı siyasetten ve siyaset kurumundan uzaklaştırmaktadır.

Siyasal olarak seçmiş olduklarımıza karşı olması gereken inanç  nefrete dönüştürmektedir.

Bu aslında son derece üzücü ve toplumsal olarak da yıpratıcı tavmatik bir durumdur.

Kendi seçtiği insanlara inanmayan, gelen geçen politikacılar tabiri ile bir genelleme ve umutsuzluğun altını çizen bireyler, anneler ve babalar...

Kavga ve mazeretten yorulduk artık

Bir türlü bitmek bilmeyen çatışmacı siyasal kültürle birlikte mazeret üreten siyaset kurumu her türlü hareketiyle ilgili olarak halka karşı sorumluluk hissetmemektedir.

Artık bu kadar olmaz dediğimiz her aşamadan sonra adeta olumsuz yönde rekorları tazelemeye ant içmiş bir şekilde ardı arkası gelmeyen siyasal fiyaskolar.

Bu topraklarda insan gibi yaşamak hepimizin hakkıdır.

Tek arzumuz insan gibi yönetilmek ve evrensel değerler temelinde yapılacak bir politika anlayışıyla birlikte sorunlarımızın çözülmesidir.

İnsanlarımızın yataktan kalktığı andan itibaren her adımını attığında karşılaştıkları yılların yapısal sorunlarının bir şekilde reformlarla son bulmasını istiyoruz.

Lakin hep şikayet, hep bir mazeretle bizler yarınımıza dün gibi uyanıyoruz.

Son altı ayda düzey çok düşmüştür

Yazıyı yazmadan önce geriye dönüp son altı aylık kamuoyu gündemine bir göz attım.

Yazıktır ve günahtır.

Kıbrıs konusunda yaşanan onca gelişme onca uluslararası diplomasi trafiği bir taraftan devam ederken, diğer taraftan  ekonomide yaşanan adeta insanları canından bezdiren sıkıntılar.

Peki durum bu iken bizlerin esasta odaklanması gerekenler bu sorunları ortadan kaldıracak plan ve projeler değil midir?

Bizlerin asıl, gerçek gündemi bütün yaşamış olduğumuz sıkıntıların ve yapısal sorunların en efektif bir şekilde ortadan kaldırılabileceği olmalıdır.

Hal bu iken seçim odaklı siyaset yapma anlayışının diğer yukarıda bahsetmiş olduklarımızın dışında mesaisi ve ortaya koymuş oldukları son derece düşündürücüdür.

Konuştuğumuz insanlar niye oy verelim ki sorusunu soruyor ve bizler bu soruya içi dolu cevaplar veremiyorsak artık başımızı iki elimizin arasına alıp düşünme vakti gelmiş demektir.

Siyasetin bu gidişatı seçimlere katılım oranını da olumsuz yönde etkileyebilir.

Yaratılan güven bunalımdan ve sorunların çözümü için ardı arkası gelmeyen mazeretlerden son derece rahatsızım.

Aynı tempo,mantalite ile gerek Kıbrıs konusunda yaşanacak bir çözüm sonrası gerekse mevcut durumda bizleri yönetenlerin sorunlarımızı çözme ve halkımızı ileriye taşıma konusunda başarılı olabileceğine dair endişelerim vardır.