banner564

Zaman içinize döndüğü zaman

Sessizliğin barıştırdığı eller kimlerden yükümlü. Bu yollar biliyorsun çok türkülü. Çok hesapsız şeyler dönüyor sema gibi gökyüzünde çizgili birer put gibi hani taptığın bu günler şu günler. Günden güne delip geçen gözlerimi, göz keskinliğinde, töz esenliğinde birleşebiliriz. Birlikte ama her şey birlikte hakikati doğurur. Göz gözden, el elden, düşünce düşünceden üstündür. Senden veya bende de büyük yoktur küçükte yoktur. Biz sadece biziz, sizler daha kim olduklarını zaten fark etmeden dünyadan ayrılacaklardır. Birliğin doğduğu yerde güçte vardır. Az gücün telafisi yoktur. Kurtuluşu yoktur bir başka özgürlüğün. Gururu yoktur korkunun, kimseye ama kimseye faydası yoktur. Yok, olduğum günden beri gezer dururum acaba durduğum yerde miyim diye hala. Evet, başladığım yerdeyim hala, bir metre kare kıpırdamamışım. Nedeni nedir acaba? Bir de soruyor muyum? Akıllı mıyım? Başarısızlık beni mi kovalıyor ben ondan mı kaçıyorum. Kendime zarar vermeden daha kaç defa zar atacağım bu dünyaya. Kaç kere kaybolacağım, kaç kere kaç kerelik insanlarla dövüşüp yine kalkacağım. Ezer mi nefsim, dıştan mı bakıldığımda bir insana benzerim. Ben neye benzerim? Kimler bana benzer. Basitçe kaybolsam geri gelir miyim? Düşünmek mi acılarımı giderir. Hayır, soluksuz çabaladığım kaçışlarım sürecek bir başı bir başa dayadığımda. Oradan bir kahır daha çıkacak, bir dert daha. Kısılacağım bu dünyanın çarkında. Babalar mı babasız kalır. Yalnız kalır mı yalnızlık yalnız. Anlam veremiyor musunuz yazdıklarıma, yoksa anlamıyor musunuz? Kendi içinize döndüğünüz zaman, bir başkasını bulacaksınız, ona sorun.
YORUM EKLE

banner471

banner474