Allah hepimize deruni dirayetle Kur’an’ın hakikatini anlamayı nasip etsin.   
Gönül Kâbe’sinde ya bir kalbin olmalı ya da bir kalbe ücretsiz girmelisin. Mâsivayı kalbinden sürüp, içine ikilik ve benlik tohumları ekersen geleceğin her gününde kendini hatırlamak için unutmak, unutmak için unutursun. Kendini unutmamak için Rabbini anarak ibadet et! Allah Teâlâ’nın dilediğini ve emrettiğini unutma! Unutulursun! Sen ve Allah, bir bütündür. Kalb-i selim şemsiyesi altında nice rahmet yağmurlarına inşallah! Kalbe müracaat et! De ki ateşte nefsi erit, toprakta kalbi yoğur, havada aklı uçur ve suda aklı yüzdür; insanın fıtrat sütunlarının tekâmülü için hakikati marifetinle, feleğin merkezinden Allah’ın kutbuna kendini zeitgeistte (zamanın ruhunda) yaşat! Safiyetle incinsen dahi incitme, zahiri ve batıni edebinle sükûn et! 
Sözü geceye döküp karanlığa büründürdük dünyayı. Her uçurum (varta) düşüncenin başkaldırış kurtuluşudur. Kalbini Allah’ın kelâmıyla kandil gibi aydınlatanların yazgısı ak pak olur. Akıl kayıt eder, kalp akla kayıt olur, ruh aklı kayıt eder, akıl ruhta kalp akılda kaybolur. Kalbin için kalp olmadığını, gönül olduğunu bilirsen, kendinden aşkın olursun. Aşkın olan kendi benini çok iyi tahlil ederek hakikatin hasebi nesebiyle haşr olursun. İnsanın zuhur sahrasında gönül duygularının kök sesleri yedi notadadır. Her noktada yaşam ve ölüm arasında gitmeden gelirsin gelerek gidersin, tekrar dirilme sükûttan sese sesten sükûta Beytullahta yedi noktada yedi âlemin tavâf notasıdır. Gönül âleminin nizamı yekpare bir kaside gibi Allah’ın tabiatıyla döşenir. Sen de uzanırsın kalp tefekkürüyle âlî (yüce, yüksek) hakikatleri diyalektik, Hegelvari, istidlâl perdelerini kaldırmak için nefesinle nefsini muhasebe edersin. 
Kalp gözünü cilalandırmak için süveydâ-i kalbi (kalbin ortasındaki siyah noktayı) yani kalbin süveydasını; idrak ve basiret merkez kuvvetinde; kendi mânâmızı, arayışımızı ve kavrayışımızı engelleyen şeytanı bizden etmeliyiz. Kâinatın ruhu ve imanın hakikati gözbebeğimizin merceğinden kalbe kendiliksiz kendinde var olmak ve olmaya gitmektir. Kendime çıkacak yol terki terktir. Geleneğin saf ve temiz ahlâkıyla ahlâklanmaktır. Her şey tıkırında giderken şımarıp kendini beğenme, daima kendinde beğenmeyeceğin fakat kendinde iyi olan şeylere de şükür etmesini bil. Kader yazılanı erken bildirmeyen bazen bir mutluluk çeki bazen mutsuzluk ikramiyesidir. Kötü kadere bile Allah’tan geliyor diye rıza göster ve Allah’ın sana taşıyamayacağın yükten fazla vermeyeceğini, sana merhamet edeceğini ve sığınacağın, seni manevi açıdan teselli edecek âyetleri olduğunu bil. Bilmek aynı zamanda bulmaktır, bulmak bulunduğun yerden dahi bir yer olduğunu bilebilme teslimiyetidir. İdare kandiliyle karanlıkları aydınlatamazsın, gam ve ye’se kapılmadan ışığın kendisi olmalısın. Ferah ve asude bir hayat istiyorsan kendine bendelikten vazgeçeceksin. Kendine kul olan kendiliksiz kendinde, kendi nefsinin tuzağına düşmüş cılız bir akıl gibi (gabi gibi) hakikati idrak edemez. Kalbine gül ile dokun gönül olsun.