Korku ve endişe duymak insanın temel özelliklerindendir.
Ama salt insanın değil.
Sanırım bunlar, korku ve endişe duymak, bütün canlılara hastır.
Yatak odamın penceresinden izlediğim serçe, duta asılı yemliğe konup içindeki kenevir tohumlarını gagalamaya başlamadan önce ona yakın bir dala konuyor. Başını âni hareketlerle sağa, sola döndürüyor, yukarı bakıyor. Sonra aynı hareketleri birkaç kere tekrarlıyor.
Etrafta ona zarar verebilecek, hatta yiyip hayatına son verecek başka bir kuş (veya insan) var mı?
Olmadığına kanaat getirince yemliğin kenarına iniyor ve orada son defa çevresine bakındıktan sonra (bu defa biraz daha süratli çünkü bir an önce ağzına bir tohum almak istiyor) başını yemliğe daldırıyor.
Onu bu şekilde davranmaya sevk eden korku ve endişedir. Bu iki duygu onun ayrılmaz yoldaşıdır. Uyurken bile bir gözü açık ve beynin yarısı uyanık olacak.
Karıncalar benden çok önce uyandı. Her sabah olduğu gibi mutfak bankosuna üşüştüler, akşamdan kalmış olabilecek ekmek kırıntılarını, karpuz veya kavun lekelerini arıyorlar. Yaklaştığımı görünce kaçışıyorlar.
Bu karıncalar neredeyse gözle görülemeyecek kadar ufak. Onlara nasıl görünüyorum? Biraz sonra onları teker teker avlayacak olan orta parmağımı, alçaktan süzülerek geçen bir uçak misali dev gibi mi görecekler?
Sağa sola dağılıp bankonun üzerindeki şeylerin altında gizlenmeye çalışırken duydukları ölüm korkusudur. Davranışları söylüyor bunu.
Ölmek istemeyen bütün canlılar gibi onlar da kaçıyorlar.
Sütten kesildikten sonra ondan alınıp götürülen danasının ardından ağlayan ineğin üzüntüsü, herhangi bir insan annesinin ağlamasından farklı değil.
Kesime gönderilen hayvanın kasaptan satın aldığınız etinde, üzerine sinmiş ölüm korkusu ve ölümü yaklaştığında duyduğu dehşet var.
İnsanla hayvanların paylaştığı sadece korku ve endişe değil.
Onlar aynı esrarengiz gücün hayat nefesi üflediği yaratıklardır. Sadece şekilleri değişiktir ve yapabilecekleri şeyler farklıdır.
Yaradılışın gözünde – ama tek Tanrılı dinlerin değil – hiçbir canlı özel veya diğerinden üstün değildir.
Önemli hâllerde insanların ve hayvanların özellikleri örtüşür.
Bizimle ortak bir kader paylaşırlar. Bizim gibi doğarlar ve ölürler. Ve bu konuyu düşünmüş birinin sözleriyle, “muhtaçtırlar, bağımlıdırlar, doğuma, cinselliğe ve ölüme tabidirler, sızı ve korku duyarlar.”
İnsan; dünya ve içindeki her şeyin kendisi için yaratıldığı inancındadır.
Dünyanın da insanın da içinde bulunduğu acıklı duruma, bu düşüncenin katkısı büyüktür.
Tek tanrılı dinlerin koyduğu bir kural olan bu düşünce değişir, insan bir gün dünyadaki yerinin sandığı gibi olmadığını anlar mı, sanmam. O işte para yok çünkü.
İnsan, işine geldiği için dünyayı da kendini de bitirinceye kadar aynı kalacak ve hayvanlar onun dostu olmayacak.
Hayvanlar dostun olsun
Paylaş
C.A. 4 Yıl Önce
İnsanda dipsiz delik oldukça, değişmesi umutsuz vaka...
HGÜNEŞ 4 Yıl Önce
Aklınıza sağlık Metin abi.
Osman Kaya 4 Yıl Önce
İnce ince duygular，ince ince düşünceler.Metin bey harika bir insansınız.Çok etkileniyorum yazdıklarınızdan.Sağolun ，varolun..
Gurel ASIK 4 Yıl Önce
Insan iman teklifini kabul edip etmemede serbesttir. Iman yolu her canlı ile dost eder insanın imandan nasibi butun esya ve mevcudata karsı duydugu sevgi ile alakadardır, insan tum varlıkda tecelli eden yaratma fiilini kavrayarak imana ulasir, onları tahrip eden imandan da varklıktanda mahrum kalır. Tek tanrili dinler bunu soyler.
Gurel ASIK 4 Yıl Önce
Insanın varlık aleminde halife olması demek onları tahrip edebilirsin ve et demek degildir, bilakis onlarla yasamın icinde hayatı kavra demektir. Bu yolu tutan ser ve yahribi bırakır, kim tahrip eder, imandan nasibi olmayan heva ve heves perestler keyif icin her seyi yaparlar. Dindar adam sorumlulugunu bilir ve ona gore davranır, ona yaratıcısını tanıtan tum canlılara sefkatle yaklasır onları sever
Gurel ASIK 4 Yıl Önce
Allah herseyi insan sevsin siye yaratmıstır yoksa keyif icin oldursun diye degil
P. ROJ 4 Yıl Önce
Ağbii, elinize sağlık, harika bir yazı bu. Eğitsel, ve çok da acı gerçekler dolu. Eğitim, görünen o ki, insanlığı kurtaracak tek sihirli yol. Ama kimin umurunda...o sihirli yol?
Nusret ERTEMİZ 4 Yıl Önce
T-24 den sıkılınca Diyalog'a bakıyorum. Ve 'dostum' MM'nin, sondan başa, tüm yazılarını okuyorum. İç sesimi ve gönül dilimi buluyorum onlarda. Benim yerime konuşuyorlar. Ve 'dostum' MM ile gurur duyuyorum...
Ayşe 4 Yıl Önce
Biraz eksik olmuş : evet herşey insan için yaratılmış (!), ve ama erk'ek olan insan! Yani kadıni da güya erkeğin kaburgasindan yaratmış ya!! Ohh ne güzel : yaz oğlum 'erkek', herkes benim için yaratıldı - ah be çok güzel oldu abi! Ne vereyim abime başka? Yaz bakalım. ...
Ayşe 4 Yıl Önce
Biraz eksik olmuş : evet herşey insan için yaratılmış (!), ve ama erk'ek olan insan! Yani kadıni da güya erkeğin kaburgasindan yaratmış ya!! Ohh ne güzel : yaz oğlum 'erkek', herkes benim için yaratıldı - ah be çok güzel oldu abi! Ne vereyim abime başka? Yaz bakalım. ...
Yasemin Oral 4 Yıl Önce
Yaratılanı severiz yaratandan ötürü mottosuyla hareket ettiklerini sanıp hayvan hakları yasasını uygulamayanlar İhaleye çıkıp kızıl geyikleri para için öldürenler de bizim yöneticilerimiz ne yazıkki .Harika makalenizin bana düşündürdüğü bunlar.Saygılar.
Rüştü Tepe 4 Yıl Önce
Kadının biri odaya kapattığı kedisini beslemediği için kedisi ölmüş kendisi de cehennemlik olmuş.. bi hayat kadını da bi kuyunun başında susuzluktan dili sarkmış bi köpeğe su verdiği için tevbe nasip olmuş ve cennete gitmiştir. Bu olayı Hz Muhammed anlatıyor