“Dünyanın güzel olduğunu ama insanların çoğunun bunu görmediğini düşünüyorum. Dünya hem güzeldir hem çılgındır. Çılgın olan insanlardır. Bunun pek fazla değişeceğini sanmıyorum.”
Vanity Fair Dergisi’nde okuduğum söyleşisinde böyle diyordu, yaşayan belki de en büyük ressam olan David Hockney. Konu neden birçok ressamın çirkin şeyler yaparken onun başta doğa olmak üzere güzel şeyleri resmettiği idi.
Hockney altmış yılı aşan kariyeri boyunca hep birçoğu ikona hâline gelen “güzel” şeyler resmetti ise de son zamanlardaki resimleri yeni bir ilhamdan kaynaklanıyor.
Üç yıldan bu yana, uzun zamandan beri partneri olan Jean-Pierre (JP) Gonçalves de Lima ile birlikte, Fransa’nın Normandiya bölgesinin ücra bir köşesinde On Yedinci Yüzyıl’dan kalma bir kır evinde yaşıyor.
Anlattığına göre onu buraya yeşillik ve çevrenin güzelliği çekmiş. Covid dönemini burada atlatan milyoner ressam, evi 2018 yılında Normandiya’yı dolaşırken görmüş ve o kadar çok sevmiş ki anında satın alma girişiminde bulunmuş.
Bölgenin ıssızlığını ve ona bahşettiği izolasyonu, kendisine daha çok çalışma fırsatı verdiği için seviyor.
Güneşli Kaliforniya’da geçirdiği 35 yıldan sonra mevsimlerin dramatik bir biçimde değiştiği Normandiya, ona yeni esinler vermiş. Evinin 16 dönümlük bahçesindeki ağaçların mevsimlerin geçişiyle oluşan değişikliklerini resmetmeye koyulmuş. Daha önce böyle bir dizi resmi doğduğu yer olan Yorkshire’da yapmıştı.
Normandiya’daki seriye kış sona erdiğinde meyve ve kavak ağaçlarının kuru dallarından çıkan tomurcuklar ve çiçekleri çizmekle başlamış.
Her mevsimi temsil eden iPad resimleri bir süre önce Paris’taki Paris’s Musée de L’Orangerie‘de sergilenmişti. Yakında Oxford Üniversitesi’nde bir başka sergisi açacak.
Hockney, Londra’daki Kraliyet Sanat Akademisi’nden ünlü bir ressam olarak mezun oldu. Genç yaşta resimleri ona büyük paralar getirdi. Bunun sağladığı özgürlüğü piyasanın değil, canının istediği resimleri yapmak için kullandı.
Değişik tarzları denedi: yağlı boya, sulu boya, baskı ve kolaj ve iPad hatta iPhone ekranı kullanarak resimler yaptı.
Bir eleştirmenin görüşü, bu onun “çevresindeki dünyayı temsil etmek için değişik yöntemler aramasıdır.”
Hockney seksen dört yaşında artık ayakta durarak resim yapamıyor, tekerlekli bir sandalye kullanıyor ama yeni tarzlar denemeye devam ediyor.
Bu da aklıma yıllar önce resimlerinin koleksiyoncularından biri olduğum orta yaşlı, ünlü bir Türk ressamı ile yaptığım bir konuşmayı getirdi. Bu ressam hep aynı boyaları ve tekniği kullanarak aynı şeyi resmediyordu. Değişen tek şey resimlerinin boyu idi ki o da pek fazla değişmiyordu. Bir gün İstanbul’daki evimde verdiğim bir yemekte ona neden değişik şeyler denemediğini sordum ve bir kitaptan Hockney’in resimlerini gösterdim.
“Ben mükemmelliği yakaladım,” dedi. “Neden değişik bir şey deneyeyim?”
Bypass ameliyatı geçirmiş olmasına rağmen sigara ve içkiden tasarruf etmeyen Hockney kendi tarifine göre “Zengin bohemler gibi” yaşıyor. “Beni hayatta tutan şeyin ne olduğunu biliyorum,” diyor: “Çalışmak.”
Biraz sonra ekliyor: “Ve merak.”
Onu çalışmak hayatta tutuyor
Paylaş
Ruh İkizi 2 Yıl Önce
Sevdiği işi yapan yorulmaz imiş. Galiba hayatın anlamı da iksiri de burada.
Eylül Eylül 2 Yıl Önce
Yine çok güzel bir yazı olmuş verdiği mesajı bir çok insanın yapamacağı hayat felsefesi. Her kesime hitap eden resimlerinden çok kazanıp, yakaladığı tarzın kaymağını, kendi özgür merakına harcaması müthiş, sevdiğin işi yapmak elbet ömür uzatır. Teşekkürler sayın M.Münir
Turkish power 2 Yıl Önce
Yani para var huzur var Hindistan'da halı atelyelerinde çocuk işçi madenlerde proleter Afrika'da durmadan kırılıyor vs olsaydı ne ahkam kesecekti bir de partnerle 62den tavşan çıkartması da cabası bu işler bekara karı boşamak kolay gelir tarzında olmuyor insanlara gerçek hayattan uzak örneklerle veriniz mehteri iflah olmaz romantikler olalım ütopik dunyalarda ömrümüzün son demlerini geçirelim kraliçeye dua edelim hayal dünyasında Brezilya dizileri seyretmeye devam edelim
Faruk Ercan 2 Yıl Önce
Teşekkürler MM.
cosar coskun 2 Yıl Önce
Nerede niçin ve kimin için yaşar fani olan alemde baki olan bir hayatı.sorunu cevabı.dünyanın bir yerinde ücra bir köşesinde On Yedinci Yüzyıl’dan kalma bir kır evinde yaşanan mohem anlayış dolu düşünce ile 16 dönümlük bahçesindeki bir hayatı özetlersek “Beni hayatta tutan şeyin ne olduğunu biliyorum,” diyor: “Çalışmak.” Biraz sonra ekliyor: “Ve merak.kısa ve öz .bizlere sorsalardı ne yazardık..
cosar coskun 2 Yıl Önce
Nerede niçin ve kimin için yaşar? fani olan alemde baki olan bir hayatı.sorunu cevabı.dünyanın bir yerinde ücra bir köşesinde On Yedinci Yüzyıl’dan kalma bir kır evinde yaşanan mohem anlayış dolu düşünce ile 16 dönümlük bahçesindeki bir hayatı özetlersek “Beni hayatta tutan şeyin ne olduğunu biliyorum,” diyor: “Çalışmak.” Biraz sonra ekliyor: “Ve merak.kısa ve öz .bizlere sorsalardı ne yazardık..
Sarp Ege 2 Yıl Önce
Dünya güzel , sağlık yerinde,maddi imkanlar iyi ise yaşamak dahada güzel. Yeterki doğru zamanda, doğru kişilerle hayatın her anından zevk alarak yaşamak. Herkese şiir gibi yaşamlar dilerim.
Ege’de Bir Sahil Kasabası 2 Yıl Önce
“Ben mükemmelliği yakaladım.” Yazıyı okuduğumdan beri bu cümleyi düşünüyorum. Okuduğum kitaplar, yazılar, sanatçı söyleşileri bana, sanatçının arayışının hiç bitmeyeceğini söylemişti. İlk defa bir sanatçıdan “mükemmelliği yakaladım” sözünü işittim. Ve istediği hayatı yaşayan ne kadar az şanslı insan var şu dünyada. David Hockney de bunlardan biri imiş.
Pelin 2 Yıl Önce
Motive edici bir yazı olmuş. Teşekkürler.
Nergis 2 Yıl Önce
Rəssamlar müxtəlif rəng çalarlarından tam istifadə etmək üçün ümumiyyətlə çöldə rəngləyirlər. Normandiyaya köçməklə mütləq doğru şeyi etdi.
Köylüm 2 Yıl Önce
İşleyen demir ışıldar.
Turgay 2 Yıl Önce
Hockney de mükemmelliği yakalayabilseydi keşke.
vay be ne hayat! 2 Yıl Önce
bana ne o ressamdan ve yaşadığı evden... en nihayetinde o da benim gibi ölecek ve toprağın altında börtü böceğe yem olacak. bugün yaşadığı mutluluk ve zevklerin de en ufak bir tesiri kalmayacak! kanıt mı? yaşadığımız en mutlu günlerimizi hayal edelim şimdi özlemi ve tekrarlanamama acısıyla ruhumuza bıçak gibi saplanıyor. bu da yaşayacağımız bütün tatlı anların böyle bir sonunun olacağını gösteriyor. amaaan yüceltme delisiyiz....
Murat 2 Yıl Önce
Hiçbir şey yapmayalım o zaman.
Ruh ikizi 2 Yıl Önce
Ruh ikizi @ vay be hayat. Yüceltme delisi değil de, doğruları görme delisi diyelim.
Tfdil Bayat 2 Yıl Önce
Bir uzaylı konu yaptı ve ufak bir gezegen yani içi yanan biz gezmeye başladık güneşin çevresinde. Sonra daha ileri ve güzelliğe yöneldi.. atmosfer + su + organizmalar neyse.. kendine yeter olsun, diyerekten ilk deniz canlıları sonra biz; ya da ilkler geldi. .. ateş icadı, tekerlek vs.. den önce ilk bıçak ve benzeri şeyler yapmak zorunda kaldık.. yemek ve yenilmemek için. Şimdi para menfeat ve bir uzaylılın dolabında unutmuş olabileceği ilk perfect organlarlar ile donatılmış sapienslerden (Artı tüm nebetat ve hayvanat) sonra milyonlarca virüs ve onların ürettiği pek çok dna etkin hastalıklarla mücadele.. Kızmayın lütfen yaratandan başka tek bir kardeşim (Erol Ozbaş) kalmış bu dünya ya 64 yaşında kızar .oldum.. Herkes birbirini sevsin lütfen.. :) Bu kadar evrimden sonra; incitmemeyi, sevmeyi, yaşatmayı öğrenememiş olmak çok acıdır. Başınızı ağrıttım..affedin efendim.https://yandex.com.tr/video/preview/?text=pink%20floyd%20welcome%20to%20the%20machine&path=wizard&parent-reqid=1645809594583260-6060827994325893929-man0-6867-890-man-l7-balancer-8080-BAL-2011&wiz_type=v4thumbs&filmId=2505699842228258273
cosar coskun 2 Yıl Önce
“Varlığımı ispatlayan şeyin ne olduğunu biliyorum” “Çalışmak.” üretmek paylaşmak “Ve merak.” sizinkini sormayacağım ülkenin hali belli.!*
ece aksoy 2 Yıl Önce
hep bilgilendiriyorsunuz sağolun. varolun