Yabancı buhranı

Yabancılar, yabancılar, yabancılar… Onlarla da olmaz, onlarsız da olmaz. Bence tam olarak durum bu. Ambargolar altında bir ülke sporu. 3 yabancı fazla mı? Evet fazla. Yabancılar yeteri kadar kaliteli mi belki %25’lik kısmı. Ama içlerinde öyle oyuncular var ki, izlerken keyif veriyor ve oyuna heyecan katıyor. Ebuka ve Dinopeter’i izlemek ne kadar harika değil mi? Muazzam oyuncular, top ayaklarına geldiğinde merakla ne yapacağını beklersin. Kimler gelmedi ki? Makoun, Binya, Lua Lua, Eneramo. Büyük takımlarda oynayan, yıldız oyunculardı. İnsanın üzerinde büyük heyecan yaratıyor bu oyuncuları izleyebilmek. İşin bu kısmı tabii ki güzel. Ancak yabancı oyuncuların maddi boyutuna göz attığımızda, pek iç açıcı olmayan bir tablo karşımızda. 3 yabancının yıllık maaş gideri 60.000 USD, primler, ekstralar, kira ve faturaları da işin içine kattığımızda, günümüz kuruyla karşımıza çıkan rakam 600 bin TL’nin altında değil. 2 bin USD’nin 13 bin TL’ye denk geldiği günümüzde, yerli oyuncuları 2 bin TL’ye oynatabilecek miyiz? İmkansız. Gelecek yıl spora ayrılacak bütçenin ne kadar olacağı da meçhul. Bu şartlarda önümüzü görmek mümkün değil. Yabancının tamamen kaldırılmasının da bazı sakıncalar içerdiğini düşünüyorum. Sezon sonu önemli oyuncular serbest kalacak. Bir çırpıda aklıma gelenleri yazayım. Aykut- Yakup kardeşler, Bilal Ceylan ve Kasım Tağman. Bu saydığım isimler, bir takımın çehresini tamamen değiştirebilecek yıldızlar. Yabancı kalkarsa, bu oyuncuların daha da değerleneceğini düşünüyorum. Hakları mı? Fazlasıyla. Ama 3 yıllık 400-500 bin TL’lik anlaşmalar yapılacaksa, yabancı oyuncunun ligden kaldırılması ne ifade eder ki. Sadece serbest oyuncu için de değil, bonservisli ya da kiralık kadroya katılacak oyuncuların çok astronomik rakamlara çıkabileceğini düşünüyorum. Bu konulara eğer radikal çözümler bulunursa, yabancı kaldırılsın. Ancak bu paralar yabancı olmamasına rağmen ödenmeye devam edecekse, bir futbol tutkunu olarak yabancı oyuncu 
1 ya da 2 olarak devam etsin görüşündeyim.