banner564

Uyanın artık! ‘UYUŞ’turuluyoruz!

Uyuşturucu…
Kanımızı emiyor resmen…
Tüketiyor gençliğimizi…
Sigara ve içkiydi önce korkumuz…
Yıllar geçti, ortaokula indi diye feryat edeli…
Tek bir politika üretilmedi…
Bırak devleti, aileler, bizler ön ayak olduk… 
Şımarttıkça şımarttık…
Marka giymeyenin dışlandığı, içmeyenin saftirik, salak görüldüğü bir düzene ev sahipliği ettik…
Etmeye de devam ediyoruz…
Ama çok daha vahim bir durumda…
Artık bally çekiyor çocuklar…
Bally… Ayakkabı yapıştırmak için kullanılan bir yapıştırıcı… 
Kimyasal… Çektikçe içine, kafa buluyor gencecik beyinler!
O da yetmedi!
Bonzai!
Yeni model zehrimiz… 
Tam 5 yıl önce sevgili Aral (Moral)  haberini yapıp kamuoyunun gündemine  getirmişti muhabirlik döneminde…
Uzun Yol’da bu illeti satan Rum marketi deşifre etmiş, sınır bekçilerimizi uyarmıştı!
Ne oldu, hangi tedbir alındı?
Bugün bu illet içimizde… Evlatlarımızın cebinde!
Yıllarını uyuşturucuyla mücadeleye veren Sevgili Hasan (Karaokçu) Ağabeyimiz açıkladı acı gerçeği… Uyuşturucudan 9-10 yaşında ölen çocuklar var…
Yeniden soralım ne yapıyoruz, hangi tedbiri alıyoruz? 
Tamam! Okullara gidelim, bilinçlendirme yapalım..
Ok, bu tamam! Ama bunun  etkisi en az 10 yıl sonra görülür…
Peki ya şimdi, şu an?
Sen bu yazıyı okurken, bir gencimiz daha atıl durumdaki bir binada okuldan kaçmış uyuşturucu içiyor!
Haberin var mı? 
Sayın devlet büyükleri, sizin haberiniz var mı? 
Diyalog Tv’de günlerce ekrana taşıdık! Yarım bırakılmış tiyatro binasındaki rezilliği!
Ne polisten, ne hükümetten bir tepki gelmedi!
Çocuklarla konuştuk…
Safça anlatıyorlar, muhabirimiz Hakan’a! “Buraya geliyoruz, bally çekiyoruz” diyorlar!
“Öğretmenlerimiz de biliyor ama umurlarında değil” diye devam ediyorlar konuşmaya! 
9-10 yaşındaki çocukların itirafları hiç mi umurunuzda değil!
Zorla Eğitim Bakanlığı’nın gündemine soktuk konuyu!
Soruşturma başlatılmış!
Sözüm ona… Sin da gülle geçsin misali…
Takip etmeye devam edeceğiz, atmadığınız adımları deşifre  edip topluma duyuracağız!
Eminim ki umurunuzda olmayacak ama, biz söylemeye, göstermeye, yazmaya bıkmadan devam edeceğiz!
Elbet bir gün sizlerin de çocukları torunları bu illetle yüzleştiğinde, “ben ne yaptım” diye kafanızı duvarlara vuracaksınız!
Ama emin olun ki çok geç kaldınız,  kalmaya da devam ediyorsunuz!
Zira sizler bakarken hala şaşkınca, gençlik kayıp gidiyor ellerimizin arasından… 
YORUM EKLE

banner608

banner474