Geçtiğimiz hafta, KTOEÖS sokakta eylem içerisindeydi.
Mümkün olsa şahsen orda bulunmak ve aynı yumruğu da sıkmak isterdim.
Çünkü ideolojik olarak her türlü sendikal hareketi desteklerim.
Ama ne yazık ki kişisel olarak artık bu sendikaya ve mücadelelerine sempati duyamıyorum.
Bir türlü çabalarını samimi bulamıyorum ve ikna olamıyorum…
Belki de bunun sebebi, özel sektörde çalışan bir öğretmen olarak “durumlarına” empati yapamıyor olmamdır.
Ya da…
Onların, ben ve benim gibi yüzlerce öğretmenin, yok ki “durumlarından”, varlıklarından dahi haberleri olmamalarındandır.
Ama umarım yakın zamanda bu durum değişir.
Neyse, değinmek istediğim asıl mesele, eylemlerinde kullanılan slogandır.
Sendikanın ve eylemcilerin “Köleliğe boyun eğmeyeceğiz” ve “Öğretmen ücretli köle değildir”, ana söylemlerinde hareket ettiklerini gördük.
Eminim ki durumlarının “kötülüğüne” vurgu yapmak için böyle bir söylem seçmişlerdir.
Ama kanaatimce bu hatalı bir seçimdir.
Çünkü insanlık tarihinin en karanlık parçalarından biri olan kölelik öyle bu kadar da kolay ağıza alınacak bir şey değildir.
Çünkü kölelik, bir sabah vakti habersiz, eli silahlı adamlarla evinden alınmaktır. Hayvanlar gibi sahilde sıralanmak ve arkanda hiçbir anının kalmamasıdır.
Ayaklara vurulan paslı demirdir kölelik, belki de sen önde karın ya da kocan arkanda, belki de kucağında bir bebekle…
Sonra, zincirin nasıl vurulacağının, ambarlara seni nasıl sığdıracaklarının kanunla belirlenmesidir…
Mide bulantısıdır, karın açlığıdır, ağlayan yavrundur, sallanan gemidir, hastalıktır, ateştir…
Eşinin, ve çocuklarının, yaşlının ve hastanın, ayaklarına zincirlerle okyanusa gömülmesini izlemektir. Sana da bu acıyla verilen güya bir “derstir” kölelik…
Dilini bilmediğin adamların işkenceleridir, sırtında kırbaç izidir…
Haftalarca, kanlar içinde bağlı kalmak, yaşarken ölmektir kölelik…
Satılmaktır bir pazarda mal gibi, sağın solun ellenerek…
Ezilmektir tütün tarlalarında, tecavüz edilmektir defalarca…
Kolunun kesilmesidir, parmaklarının ezilmesidir, köpeklerin dişidir...
Ve kölelik, bir Pazar eğlencesi adına bir ağaca asılmaktır.
Ölmeden önce, “Yüzüne tükür annem”, diye elindeki çocuğa bağıran o kadını duymaktır…
Yani, kölelik, tüm insanlık tarihinde yüzyıllar süren bir yalnızlıktır.
Bu yüzden arkadaşlar, sizler köle değilsiniz…
