Rum Yönetiminin bir yandan Türk askerinin çekilmesi ve garantilerin tamamen sonlandırılmasını şart koşarken, diğer yandan Yunanistan, İsrail, Fransa, Mısır, Ürdün, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleriyle birlikte attığı ortak adımlar dikkat çekiyor…
   Birincisi ve en önemlisi Ortak Savunma Doktrini’dir…
   Çözüm olması halinde dahi, herhangi bir savaş durumunda bu ülkelerin birlikte hareket etmesine yönelik kalıcı bir anlaşma imzaladılar…
   İkincisi; yine Yunanistan, Mısır ve İsrail’le birlikte doğal gazın sevkiyatı ve pazarlanmasıyla ilgili anlaşmalardır…
  Üçüncüsü; Kıbrıs Cumhuriyeti’nin kuruluş yıldönümü kutlamalarında bile Yunan bayraklarının ön plana çıkması, Yunanistan Savunma Bakanı’nın da askeri geçit resminde hazır bulunmasıdır…
   Adanın güneyinde şu an için yaşanan gerçekler bunlardır…
   Evet; bizler kalıcı bir çözüm istiyoruz…
   Ancak bu çözüm Türkiye’yi dışlayan ve bizleri de Rumlarla birlikte Yunanistan’ın kucağına iten şartlar altında olamaz…
   Hiç kimse böylesi bir anlaşmaya razı olamaz…
   O nedenle bir yandan Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası’na dönüşü savunan, diğer yandan Kıbrıs Cumhuriyeti’nin kuruluş yıldönümünü Yunan bayrakları altında kutlayan Rum lideri Anastasiadis’e kendi sözleriyle cevap verelim:
   Söylediklerinizi ve yaptıklarınızı bir daha düşünün…

Garantilerin önemi

  Kıbrıs müzakerelerinde ‘Güvenlik ve Garantiler’ konusu listenin en sonunda yer almıştı...
  Öncelikle ilk 5 başlık sonuçlanacak, uzlaşı olması halinde sonuncusuna geçilecekti...
  Fakat; Rum lideri Anastasiadis müthiş bir diplomatik manevrayla ilk 5 başlık tamamlanmadan garantör ülkelerin Dışişleri Bakanlarını bir araya getirmeyi başardı...
  Ayrıca 43 yıl sonra ilk defa Türk tarafından harita aldı...
  Kuşkusuz; Crans Montana’da masanın dağılmasıyla birlikte harita ve diğer uzlaşılmış konular geçerliliğini yitirmiş oldu…
  Gelelim bugüne…
  Yapılması gereken işlerin başında Güven Artırıcı Önlemlerin geliştirilmesi geliyor…
  İki toplum arasında daha çok temas, daha çok işbirliği…
  Yeni kapıların açılması…
  Bir de Maraş ile Ercan’ın ‘sağlam bir anlaşmayla’ dışa açılması…
  Maraş’ın eski sakinlerinin geri dönüşüne izin verilerek, Ercan Havaalanı’na uluslararası statü kazandırmak son derece önemlidir… 
  Bunu başarabilirsek, hem binlerce Maraş göçmeninin yüzü güler, hem de Ercan’a doğrudan uçuşlar başlar…
  Ve KKTC’nin ekonomisi ayağa kalkar…
  Kıbrıs konusunda yeni adımların atılması tartışılırken, her iki toplumun da kazançlı çıkacağı formüller üzerinde çalışmaktan başka çare yoktur…