Doğu Akdeniz’de sular ısınıyor…
   Rum Yönetimi; Türkiye’nin Baf açıklarında sondaj çalışması başlatması halinde ciddi sıkıntıların yaşanacağı, hatta sıcak bir çatışma ortamı doğacağı endişesiyle dünyayı ayağa kaldırdı…
   Bizimkiler piknik yerlerine koşarken; Rum Ulusal Konseyi geçtiğimiz hafta sonunda olağanüstü toplantı yaparak sondajla ilgili gelişmeleri ele aldı ve Türkiye’ye yönelik stratejileri görüştü…
  Rum Dışişleri Bakanı Hristodulidis dün Brüksel’de çok yoğun diplomatik temaslar gerçekleştirerek, Türkiye’ye karşı sert kararların alınmasını istedi…
   Rum lideri Anastasiadis, günlerdir ABD, BM, Fransa, Almanya, hatta Çin nezdinde temaslar yapıyor ve Türkiye’nin cezalandırılmasını istiyor…
   Peki bizler ne yapıyoruz?..
   Türkiye; iptal edilen İstanbul Belediye Başkanlığı seçimiyle uğraşıyor…
   İftarlar, yoğun toplantılar, kampanyalar…
   KKTC’de ise hükümet krizi ilk sırada…
   Yeni hükümeti UBP ile HP mi kuracak?..
   UBP ile CTP’mi?..
   UBP kaç bakanlık alacak; HP’ye veya CTP’ye kaç bakanlık verecek?..
   Çaluda bakan olacak mı, olmayacak mı?..
   Sucuoğlu’na İçişleri mi verilecek, Sağlık mı?..
   Falcı Elmaziye’yi dahi şaşırtan deli sorular var…
   Bakanların yanı sıra kimlerin müdür ve müsteşar olacağı da yoğun bir şekilde tartışılıyor…
   Devir teslim sonrasında davul çaldırmak isteyenlerin hazırlıklarını unutmayalım…
   Bir eski UBP’li bakanın ve TÜK müdürünün gidişinde helvasını bile yapmışlardı…

Ne garip ülke

   Burası; geleceğe yönelik bir stratejisi olmayan, plan ve programsız yaşayan, hem para koparan, hem de Türkiye’ye karşı kafa tutan bir ülke…
   Burası; her 10 ayda bir hükümet değiştiren, dünyaya rezil olan ama bunu umursamayan, Karagöz ile Hacivat oyunları yaratan, Aziz Nesin’lik romanlara malzeme olan bir yer…
   Demokrasiyi ‘tüm dünya ülkelerinden farklı yorumlayan’, devletten maaş alırken devletini yıkmaya çalışanların ülkesidir KKTC… 
   Son 45 yılda eline geçen olanakları değerlendiremeyen, toprak sahibi olmuşken, bunu kaybetmekten çekinmeyen, kendi insanını darbelerken karşı tarafa dostluk besleyen bir acayip siyaset ve sendikacılık anlayışı var bu ülkede…
   Hükümetin istifasından sonra bir haftalık oyalama metodunu ‘demokratik geleneklere uyma’ olarak yorumlayanların egemen olduğu bir yönetim anlayışı da var…
   Yolunu tamir etmeye para ayırmayan; ancak 13’üncü maaşları 20 gün önce ödemekle gurur duyan; örtülü ödenek ve yüz milyonlarca liralık fazla mesai ücreti dağıtan bir devletçik…
   Güler misin, ağlar mısın?..