Çarşamba günü Gönyeli-Alayköy Belediye Başkanı Hüseyin Amcaoğlu ile iyi bir söyleşi yaptık. Söylediklerine neredeyse tümüyle katılıyorum… Bu, sıklıkla olan bir şey değil! Söylenenlere itiraz edemeyeceğim siyasilerle söyleşi yapmaktan kaçınıyorum zaten… Söz konusu kişileri TV programına konuk etmek, sonra da her söylediklerine itiraz etmek hiç hoş olmuyor!
Amcaoğlu muhalif kesimlerden bile destek alıyor. Girne Belediye Başkanı Murat Şenkul da öyle… Halktan da, belediye meclisinin CTP’li olmayan üyelerinden büyük bir destek alıyor.
Sadece bu iki örnek bile, siyasilerin uyumlu çalışması ve halkın desteğini alarak “birlik sağlaması” için neler yapmaları gerektiğini gösteriyor: Sorunlara akıl yoluyla ve samimi olarak çözüm aranması yeterlidir.
Bu yöntemi benimserseniz bulunacak çözüm, daha iyisi bulunana kadar geçerli olacak ve halktan destek alacaktır. Daha iyisi bulunduğu zaman öncekinde ısrar etmez ve değişikliğe razı olursanız destek almaya da devam edebilirsiniz. Sizin yerinize de daha iyi bulunana kadar tabii… Böyle birileri tarafından değiştirilmeye de hazır olmalısınız. Birlik, böyle sağlanır!
Şimdi sormak gerekiyor: Bizim en önemli sorunumuz Kıbrıs sorunu değil mi? Böyle bir konuda birlik olmadıktan sonra belediye çalışmalarında birlik olmuşuz veya olmamışız ne yazar? Kıbrıs sorunu konusunda birlik olmak için ne yapmak gerekiyor?
Kıbrıs sorununu “iç politika malzemesi” haline getirdik. Bu sorunu birbirimize karşı kullanma telaşı içindeyiz… “Kıbrıs sorununda birlik olalım” çağrıları da aslında, iç politikadaki rakiplerimizi köşeye sıkıştırma taktiklerinden başka bir şey değildir.
“Milli dava” denilerek akıldışı ve gerçekçi olmayan hedefler bize dayatılmaya çalışılırken nasıl birlik olacağız?
Kıbrıs Türk halkının bir davası varsa o da Kıbrıs adası üzerindeki haklarını koruma davasıdır. Bu hakların içinde, siyasi hakları da mülkiyet hakları da kendini geliştirme hakkı da vardır. Temel insan hakları neyse, onlar vardır! Bu hakları korumak için küresel ve bölgesel veya siyasi ve ekonomik koşullar akıl yolu ile değerlendirilmeli ve buna uygun bir strateji demokratik süreçlerden geçerek oluşturmalıdır. Bu yapılmadan “Kıbrıs sorununda toplumsal birlik” sağlamak imkansızdır.
Kıbrıs sorununa yaklaşım konusunda partilerimizin içinde bile birlik sağlanamamışken “toplumsal birlik olamadık” diye ağlaşmanın da hiçbir manası yoktur!
Ağlaşmayı bırakıp hangi konuda ve niçin birlik olmamız gerektiğini tartışmak en iyisidir. Böyle bir “anlatma çabası” bile birbirimize saygımızı artmış olacaktır!
Birlik sonraki iş!
Birlik olalım diyoruz ama birlik olabildiğimiz örnekleri değerlendirmekten bile kaçınıyor; belki de korkuyoruz!
Tamer Karadeniz 7 Gün Önce
Ada insanlarinda birlik olamaz. Çünkü herkesin bu küçücük adada en büyük gailesi çalışmadan düşünmektir sadece. Düşüne düşüne de gendini filozof zanneder ve en iyi fikrin kendisininki olduguna ikna olur. Nasıl olsa gendine bakan başka bir devlet olduğu için, yata yata çalışmadan düşünmek emeğin yerini alır ve birlik asla olmaz. Bari bir tek çıkarlarda birlesilse...