Bu sabah yağmurun damda çıkardığı sesle uyandım.
Kasım’a kadar bekleyen yağmur en sonunda bana da uğradı ve bahçemin topraklarına uzanıverdi.
Bir arkadaşımla, yağmur yağan ilk gün yürüyüşe gitmek için sözleşmiştik.
Onu aradım, çabucak geldi ve ara sıra serpiştiren yağmurda Beşparmak’a doğru yola koyulduk.
Dağın beşparmak şeklinde olan yeri bulutlar içinde kayıptı. Su çamları, servileri ve çalıları yıkamış, yeşilini canlandırmış, onları sanki gençleştirmişti.
Güneşsizliğin loşluğunda ormandan harika bir koku geliyordu.
Artık mantarlar da ayrelliler de -yabani kuşkonmazlar- çıkar diye düşündüm.
*
Doğada her şey güzel.
Güzellik giyinmemiş hiçbir canlı yok.
Güzellik sınavını geçmemiş hiçbir şey var olamaz gibi.
Her canlı, bir başka şey olmanın yanı sıra, güzel olmak zorunda.
Yılana, kuşa verilen renk ve desen; gizlenmeleri, toprağın, bitki örtüsünün veya ağaçların ve çiçeklerin rengine uyup görülmelerini zorlaştırmak içindir. Ama sadece bunun için değil. Bir amaç daha var: Onları güzelleştirmek.
Ve bu güzellik kendi için var, herhangi bir görevi yapmak, başka bir işe yaramak için değil.
Güzellik sadece canlılara ait değil.
Dağlar, kayalar, toprak, su, sonsuz karanlığın içinde parlayan gök cisimleri, yaradılışta her şey, iç titreten bir güzelliğe sahip.
Demek kâinatta gemlenemeyen, taşkın bir güzellik yaratma dürtüsü var. Her şey olduğundan daha güzel olamayacak kadar güzel, sanki. Doğadaki her şey gözü memnun ediyor.
Neden her şey bu kadar güzel?
Dünyayı sevelim diye mi?
Yoksa güzel veya herhangi başka bir şey değil de gözlerimiz her şeyi güzel görmek üzere mi dizayn edildiler?
Bin bir şekil alan bulutlara bakıyorum.
İstiflenmiş, uzun, tül gibi şeffaf veya hallacın elinden çıkmış gibi pamuk pamuk, beyaz, kurşuni, siyaha çalan ve kızıl, her zaman sessiz ve uzak ve hareket hâlinde. Her zaman güzel.
Her şey bu kadar güzel de insan neden bu kadar çirkin?
Doğada her şeyin güzel olması herkesin bu güzellikleri gördüğü anlamına gelmiyor. Güzelliği görmek de bir eğitim işidir. Her konunun cahilliği olduğu gibi güzellik cahilliği de var ve bu çok yaygındır.
Ve her cahilliğin bir bedeli olduğu gibi doğa cahilliği de bir maliyetle geliyor – ve cahil olanla olmayanın ödediği bedel eşittir.
Her şey neden bu kadar güzel?
Paylaş
Ali özdemir 3 Yıl Önce
insanlar bilmediğini bilmiyor ve cahilyobaz oluyor çünki öğrenmek geriği duymuyor
ahmet doğan ışık 3 Yıl Önce
sağlıklar
xyz 3 Yıl Önce
fikir dusunce ifade ozgurlugunun olmadigi hicbir yerde hicbirsey guzel degildir ama burasi ortadogu ilerisi mevcut degil ne yazikki
Derya Akmaz 3 Yıl Önce
“gözü memnun etmek” bu cümleye bayıldım. Kullanıcam. Ne mutlu yeryüzünün güzelliklerini fark edenlere. Teşekkürler.
Yasemin Oral 3 Yıl Önce
Sadece bakan değil güzelliği gören kalpler yazılarınızı sabırsızlıkla bekliyor Varolunuz.
Ahmet Çelik 3 Yıl Önce
Yazılarınızı okuya okuya, doğaya daha farklı bir gözle bakmayı ve ondan keyif almayı öğrendim. Teşekkürler.
ruh ikizi 3 Yıl Önce
Yazının sonunu çok beğendim. İnsan doğa çelişkisi başka nasıl anlatılabilir ki?Elinize sağlık.
ruh ikizi 3 Yıl Önce
Bilmediğini, bilmeyene cahil denir.
Turgay solmazel 3 Yıl Önce
İnsana gelene kadar ne güzeldi dalıp gitmistim
Gurel ASIK 3 Yıl Önce
Bir bilge kisi der ki, bir sey uc sey icin sevilir cemal kemal ihsan, guzellligi, mukemmelligi ve karsılıksız vermesi.
abdi durgel 3 Yıl Önce
Yorumsuz
M.Şakir Katman 3 Yıl Önce
Bu çok çok güzel yazınızdan dolayı sizi şimdilik '' Günün Filozofu '' ilan ediyorum.Ayın filozofu da seçilebilirsiniz jüri tarafından :)) ,
Rehend 3 Yıl Önce
Doğadaki güzellik belki de doğum sancılarının izdüşümüdür... Spas bo peyvên te yê gewre...
PAKO ROJ 3 Yıl Önce
Ah sevgili ağbiicim. Günlük yaşamın koşturması; engel olmuş, nicedir görmeyiz sizin o güzel dediğiniz yaşamı. Hiç güzel olmaz mı hayat? Tek şansın var; tekrarın yok. Alabildiğine; bir içim su gibi geçip giden canım hayat....
PAKO ROJ 3 Yıl Önce
Metin Ağbii, biliyorsunuz eminim. Güzellik, özellikle de modern dünya klasik fizikçileri ve quantum fizikçilerini çok ciddi şekilde ilgilendiren bi fenomen. Simetri ve güzellik.
mustafa yüksel 3 Yıl Önce
Yazıdaki sorulara en doğru cevabı A.Veysel vermiş: ''Güzelliğin on para etmez şu bendeki aşk olmasa'' Nesneler nesnel olarak güzel mi? Hiç sanmam. Gözlerimiz demeyelim de beynimiz dizayn edilmiş.