Dini bayramlar, küslerin barışması, büyüklerin hatırlanması ve ziyaret edilmesi, çocukların mutlu edilmesi içindir…
Eski yıllarda uygulama böyleydi…
Ama şimdilerde, çok farklı durumlar yaşanıyor…
Büyükleri ziyaret edip, birlikte güzel vakit geçirmek yerine; 4 günlük tatilin hafta sonuyla birlikte 
6 güne çıkması fırsatını da değerlendiren kamu çalışanları başka yerlere kaçıyorlar?..
Kimisi yurt dışından, kimisi ülkenin değişik tatil yerlerinden fotoğraf paylaşıyor, bu şekilde bayram kutlaması yapıyor…
Küslerin barışması mı dediniz?..
Bir araya gelmeyen insanlar nasıl barışacak?..
Kendi kendimizi kandırmayalım…
Büyükler eskisi gibi ziyaret edilmiyor, çocuklar da bayram sevincini yaşayamıyor…
Ölülerin mezarlarını ziyaret edip, çiçek bırakanların sayısı her geçen gün daha da azalıyor…
İnsanların zaman zaman vicdanlarını sorgulaması açısından mezarlık ziyaretleri önemlidir…
Dün yanınızda olan babanız, anneniz veya daha büyükleriniz, bugün o toprağın altında yatıyordur…
Üç dakikalık ziyaret sırasında bunu görebiliyor ve kendi kendinizi sorgulayabiliyorsanız; hayatınıza daha güzel şekiller verebilirsiniz…
Yok bunlardan kaçmak için bayram tatili yapıyorsanız, o zaman 6 gün süreli tatilin mantığı nedir?..
Gelinen noktada KKTC için dini bayramların süresini tartışmalı ve bir sınır koymalıyız…
Amacın çok fazla dışına çıkıldığına göre; hele böylesi kriz dönemlerinde devlet kurumlarına 6 gün süreyle kilit vurma anlayışı tartışılmalıdır…
İşte reform dediğiniz şeye belki buradan başlarsınız…

Bir reform hikâyesi

Son 20 yıldan bu yana hemen tüm partilerin dilinde ‘kamu reformu’ vardır…
Bir avuçluk memlekette bunun adına ‘düzenleme’ demek daha doğru olur ama onlar Anavatan’dan esinlenerek ‘reform’ diyorlar…
Öyleyse yap yapacağını…
Ama şimdi zamanı değil…
Peki ne zaman?..
Tek başına iktidar olduğumuzda…
Vay anam vay…
Cesareti toplayıp da “Bu sisteme esir olduk” diyen bir Allah’ın kulu da çıkmıyor…
Böylece kamuda disiplini sağlayamıyor, bazı dairelerde ‘vardiya’ uygulamasına geçemiyor ve yüz milyonlarca liralık ‘ek mesai’ ücreti dağıtıyorlar…
Mesela gümrüklerde, sağlıkta, sivil havacılıkta başka ülkeler, örneğin Güney Kıbrıs ne yapıyor?..
Bakan, araştıran, soran, öğrenen ve cesaretini toplayıp ileri adım atabilen yok mu?..
Bunu bayram sonrasına mı bırakalım, bir sonraki hükümetlere mi?..
Bir karar verin artık…