Kuzey Kıbrıs’taki yaşam sürdürülebilir değildir...    
   Ülke yönetiminde ciddi sıkıntılar vardır...    
   Yasalar yetersiz, eksik veya karmaşıktır...    
   Çevre tahribatı üzücü ve ürkütücüdür...    
   Tarihi binaların büyük bir kısmı ya çökmüş, ya çökmek üzeredir...    
   Yediklerimiz ve içtiklerimizin güvenliğinden endişeliyiz...    
   Polisimiz, artan suçlar karşısında yetersizdir...    
   Mahkemelerimiz iş yapamaz, erken zamanda adalet dağıtamaz durumdadır...    
   Binlerce gencimiz işsizdir...    
   Trafik ‘azmış bir canavarı’ andırıyor...    
   Yola çıkmak, her an ölmeyi göze alabilmek demektir...    
   Hırsızlık, soygun, şiddet, cinayet olayları herkesi ürkütüyor...    
   Kazanan da, kazanmayan da, kredi veren de, borçlu olan da huzursuzdur...   

Batmış bir gemideyiz      

   Aslında KKTC’yi ‘batmış bir gemiye’ benzetmek yanlış olmaz…
   Bir an için Türkiye’nin mali katkı yapmadığını düşünelim…
   Buradaki hükümet kamu çalışanlarının ve emeklilerin maaşlarını dahi ödeyemez…
   Peki ne yapılmalı?..
   Aslında yapılabilecek çok şey var...    
   Ama bunun için yürekli, cesur yönetimlere ihtiyaç vardır…
   Bir kez güven yitirilince, onu yeniden tahsis etmek çok zordur...    
   İnsanlar “canımdan çok seviyorum” dedikleri kişileri bile ‘güvensizlik’ durumunda gözden çıkarabiliyorlar...    
   KKTC’nin hemen tüm kurum ve kuruluşları da güven yitirmiş durumdadır...    
   Geçmiş yıllarda bir kuruşluk mazot zammı karşısında hükümet düşüren örgütler de ‘bozuk düzene’ alışmış durumdadır...    
   Günü kurtaran paşa, kurtaramayan hastadır...    
   Ve gelinen bu noktada, insanların önemli bir kısmı ‘yeni riskleri’ omuzlama pahasına Kıbrıs sorununun çözümü konusunda daha da istekli hale geldi...      Çoğu insan “çözüm zor olur” diyor...    
   Ama, o noktaya gelindiğinde “evet” diyebileceğini söylüyor...    
   Neden mi?..    
   Daha iyi bir yaşam umudu...    
   O umutlar ne kadar gerçekleşir, ya da gerçekleşmez onu bilmiyor...    
   Ve bilmeden böylesi bir tercih yapma noktasına gelebiliyor...   

Umut verici gelişmeler

   Kıbrıslı Türkler başından beri kalıcı bir çözümden yanadır...    
   Küçük bir ülkenin sonsuza dek bölünmüş kalamayacağını bilen insanlar 2004 referandumunda ‘iki bölgeli’,’ iki toplumlu’ federasyona destek verdi…
   Şimdi Türkiye’nin onaylayacağı yeni bir çözüm şeklinde de onay verecek…  
   Yeter ki; 1974 öncesinin o karanlık günlerine götürmeyecek etkin garantilerden vazgeçilmesin…