Ne garip bir ülkede yaşıyoruz?..
   Bir yandan bayrak kavgası verirken, diğer yandan devletin her yönüyle çöküşünü hızlandırıyoruz…
   Nasıl mı?..
   Tarihi eserlere, çevreye ve turistik yerlere sahip çıkmayarak…
   Eğitim ve sağlık sistemini düzeltmeyerek…
   Üniversitelerde ‘bölüm ayarlaması’ veya ‘sayı sınırlaması’ yapmayarak…
   Sürekli ağlıyor ama iş yapmıyorsunuz…
   Yüzlerce beden hocası işsiz gezerken, siz hala gençlere bu yönde eğitim şansı veriyorsunuz…
   Sonra karşınıza çıkan işsizler ordusuna karşı mücadele veriyorsunuz…
   İhtiyaç olmadığı halde devlet kadrolarına istihdam yapıyorsunuz…
   Yedek subay uygulamasının yarattığı sıkıntıları görmezden geliyorsunuz…
   Normalde tarlada veya fabrikada çalışması gereken gençleri ‘sırf askerliği daha kolay yapsın’ diye, herhangi bir üniversitenin herhangi bir bölümünde okuyup mezun olmaya mecbur ediyorsunuz…

Benzeri olmayan bir durum

   Kendi ayağınıza kurşun sıkmada üstünüze yoktur…
   Özelleştirmeniz gereken kurumları kendi haline bırakıp batırıyorsunuz…
   Fazla mesai ödemelerinden kurtulmak için vardiya sistemine geçmiyorsunuz…
   Sendikaları denetim altına alamıyor; her alanda bir tehdit unsuru olmalarını önleyemiyorsunuz…
   İlçe ve belediye sayısını artırırken, halka hizmet götürmeyenlere yaptırım uygulayamıyorsunuz…
   Her yıl hükümet kurup, hükümet bozuyorsunuz…
   Değişmesi gereken yasaları ellemiyorsunuz…
   Muhalefette iken tepki gösterdiğiniz hareketlerin daha kötüsünü iktidara geldiğiniz zaman yapıyorsunuz…

Reform vaatleri havada kaldı

   Hemen her ekonomik ve mali protokolde ‘reformlardan’ söz ederken, hiçbir şey yapamıyorsunuz…
   Verilen sözlerin tutulmaması yüzünden Türkiye’nin güvenini kaybederken, iç işlerimize müdahale edilmesi için davetiye çıkarıyorsunuz…
   Müdahale edildiği zaman ise “vay be memleket gitti” diyorsunuz…
   Aslında memleketin bir yere gittiği yok…
   Giden kültürümüzdür…
   Giden devletin otoritesidir…
   Adalete ve temiz ülke yönetimine olan güvendir giden…
   Kısacası her alanda güvensizlik hakimdir…
   Böylesi düzenlerde mutlu bir yaşam kurabilmek söz konusu değildir…
   İyi haftalar…