KKTC tanınmış bir ülke değildir...
  Ancak sadece Türkiye’nin tanıdığı küçük bir bölgede demokrasinin çalışması sevindiricidir...
  Önemli olan demokrasiyi korumak ve insanların yaşam düzeyini daha ilerilere taşımak; küçücük bir devleti olabildiğince kuvvetlendirmektir...
  Ne var ki; bizler çok büyük olanaklar elde etmemize karşın bunu başaramadık...
  Demokrasiyi ve bundan kaynaklanan yasal hakları hep yanlış yorumladık...
  Meclis çatısı altında KKTC’yi yüceltmek için yemin verdik ama; bunun tam tersini yapanlara karşı önlem alamadık...
  Bazıları bilinçli olarak ‘devleti çökertme yanlısı’ oldu...
  Bazıları, kendi kişisel ve partisel çıkarları için ülke ekonomisine darbe üstüne darbe vurdu...
  Parmağımızın arkasına saklanmaya hiç gerek yoktur...
  Bir kısım insan KKTC’nin yüceltilmesi konusunda yemin vererek KKTC devletinin maaşını aldığı halde bunun tam tersini yapıyor...
  Yemin vermeyen bazı kamu görevlileri de benzerini yapıyor...
  Maaşını aldığı devleti tanımadığını ve bu devlete sadık olmadığını söylüyor...
  Yanlışları eleştirmek adına değil, yok olması yönünde görüş belirtiyor, hakaret ediyor...
  Ne var ki; sözde milliyetçi kesimler de ‘başka konuları örtmek için’ bunlara göz yumuyor...
  Ama artık bunlara tahammül sınırlarımızı çok aşmış durumdayız...
  
Yanlışları üzülerek izliyoruz   

   Bu ülkenin en önemli sorunlarından biri de kaynakların doğru yönde kullanılmamasıdır…
   İşte o yüzden kaynaklarımızı kişisel veya partisel çıkarlar uğruna harcayanlara ve yolsuzluk yapanlara karşı artık harekete geçme ve toparlanma şart oldu...
  Bunun için değil bir yıl, ya da bir ay bile beklemeye tahammül kalmadı...
  O nedenle özellikle ekonomik örgütler artık harekete geçmeli ve siyasileri ciddi önlemlerin alınması konusunda harekete geçirmelidir...
  Siyasetin toparlanabilmesi için de yasalarda ve anayasada değişikliğe ihtiyaç vardır…
  Şimdiki sistemde seçim sonrasında ortaya çıkan sonuçlar tek parti iktidarına olanak vermiyor...
  Öyleyse; yeni dönem için gerekli yasal düzenlemelere gidilmeli ve yeni bir sistemle ülkenin önü açılmalıdır...
  Yeni sistemin çerçevesini belirlemek için uzaklara gitmeye gerek yoktur...
  Sınır kapısından iki metre ileriye giderek, Rumların Başkanlık Sistemi incelenmeli ve benzeri kuzeyde de uygulanmalıdır...
   Başkanlık sistemi ‘öcü’ olarak görülüyorsa, parlamenter sistemde düzenleme yapılmalıdır…
  Milletvekili seçilenlerin bakan olma yöntemi sonlandırılmalıdır...
  Böylece hem parlamento çalıştırılmalı, hem de teknokrat kabine ile halka hizmet, partisel ve kişisel çıkarların önüne geçmelidir...
  Teknokrat kabinede yer alanlar, seçimlere katılmama taahhüdü vermelidir...
  Tüm siyasiler, Başsavcılığa bağlı soruşturma kapsamına alınmalıdır...
  “Yap işimi, kap parayı” geleneği sonlandırılmalıdır...
  Hakkı olan insanlara devlet hizmeti ‘rüşvet beklentisi olmadan’ yerine getirilmelidir...
  Haksız ve yasa dışı taleplere ise kapılar kapanmalıdır...
  Ülkemizde artık yeni ve temiz bir sayfa açmalıyız...
  Ama bugünkü çökmüş sistemle bunu başaramayız...