Güney Kıbrıs’ta 7 yıl kadar önce yaşanan mali krizin nedenleri soruşturulurken, ortaya ilginç rakamlar çıkmıştı...
Bunlardan bir tanesi devletin kefil olduğu batık krediler...
Tahsil edilemeyeceği bilinerek verilen kredilerin tutarı 3 milyar 100 milyon Euro...
Bununla ilgili olarak, eski hükümetlerin sorumluları hakkında soruşturma açıldı ama henüz yargılama olmadı...
Kuzeyde ‘devlet kefaletiyle’ alınan ve geri dönmeyen kredi tutarının ise birikmiş faizleriyle birlikte bir milyar 500 milyon Euro’nun üzerinde olduğu tahmin ediliyor...
Peki bu paralar nereye gitti?..
Batmış Kıbrıs Türk Hava Yolları’na...
Zorla yüzdürülmeye çalışılan Elektrik Kurumu’na...
Yolsuzluk ve suistimal iddialarının eksik olmadığı Toprak Ürünleri Kurumu’na…
Ve Sosyal Sigortalar Kurumu’na...
Geçmiş hükümetler, zararda olduğunu ve alınan kredileri geri ödeyemeyeceğini bile bile hava yollarına kredi verilmesiyle ilgili Bakanlar Kurulu kararı aldılar...
Aynı uygulama Elektrik Kurumu, Toprak Ürünleri ve Sosyal Sigortalar için de söz konusu...
Sonunda, kamu ve özel bankalara olan borçlar gittikçe arttı...
Şimdi yanıt arayan soru şudur:
Bu parayı kim, nasıl ödeyecek?..
KKTC’nin altın rezervlerinden mi, yoksa güneyden çıkarılacak hidrokarbon kaynaklarından sağlanan paralarla mı ödenecek?..

Siz batırın, biz ödeyelim

Kuşkusuz; gözlerin baktığı merkez Ankara’dır...
Nasıl olsa Ankara günün birinde bunu da öder diye düşünenler olabilir...
Ama Ankara’dan, devlet kefaletlerinin karşılığı olarak bu kadar büyük rakamlı bir yardım talebinde bulunmak ‘insanlık sınırlarının’ çok ötesindedir...
Ankara; İrsen Küçük döneminde, devlet borçlarının faizleri için 300 milyonluk ek bir katkıyı kabul etmişti.
Neden?..
KKTC hükümetleri “Biz gereken önlemleri alıp, borcumuzu taksitlerle ödemeye başlayacağız” dediği için...
Ödemenin yapılabilmesi için, zarar eden kuruluşların özelleştirilmesi gerekirdi...
KKTC hükümetleri, protokolde yer aldığı halde bugüne kadar özelleştirme konusunda adım atmadı...
Öyleyse Elektrik Kurumu ve diğerleri zarar etmeye devam edecek...
Zarar devam ettiği sürece devlet kefaletiyle borçlanmalar da sürecek...
Güney Kıbrıs’ın yaşamakta olduğu kriz bizim tarafta pek umursanmadı...
Ne hükümet kanadı, ne de muhalefet konuyu ciddiyetle gündemine almadı...
Ekonomik kuruluşlar da seyirci pozisyonunda kaldı...
İşte o yüzden ‘aydınlık bir gelecekten’ söz edemiyoruz…