Ben hayal eden bir insanım, hayal kurmayı severim. Hayal kurmak ile ilgili sorunu olan insanlardan da hep uzak dururum. 

Bizi ilerletecek, yükseltecek, daha iyi işler yapmamızı sağlayacak, daha iyi şeyler üretmemizi tedarik edecek, tek bir şey var o da hayal kurmak. Ama bizim eğitim sistemimiz, bizim aile yaşantımız, geleneklerimiz hayali hep aşağıladı ve kötüledi. Hayalperestlik ile suçlandık…
Şimdi böyle bir çağda değiliz, hayalperestlik ile suçlanan devrin çocukları bambaşka şeyler düşünüyor. Diyorlar ki “Bu bir teknoloji çağı, algoritma ve yaratıcı düşünce çağı.” Bu çağda her yerden bilgiyi edinebiliriz. İnternet dediğiniz şey bilgi ile yoğrulmuş, mühim olan bu çağda biz teknolojiyi gerçekten yönetebiliyor muyuz?  Yoksa teknolojiyi bilmediğimiz için kullanamıyor muyuz? 
       Büyük bir kriz yaşıyoruz, finansal bir dalga bizi ezerek geçiyor. Çünkü rezerv paranın sahibi ABD; istediği kadar dolar basabilir, satabilir, krize girebilir. Kendi yaralarını kendisi sarabilir ama bizim gibi küçük ülkeler yani dışardan ithalata dayalı yaşayan, çocuklarını okutabilmek, yetiştirebilmek için para kazanması gereken ülkeler,  tamamen dışarıya bağımlıdır. Bu öyle bir çağ ki dışa bağımlılığı tamamen ortadan kaldırabiliriz. Algoritma ve yazılım çağı ile…
        Eğitim ve gençler bizim için çok önemli! Gençlerimizi iyi yetiştiremedikten sonra eğitimin bize hiçbir faydası yoktur. İyi bir eğitim sistemi kurup gençlerimizi ezberci eğitimden kurtarmalıyız. Daha yaratıcı düşünebileceği, daha farklı dünyaları keşfedebileceği, öğretmenlerin sadece ezberletmekten öte gençlerimize merak etmeyi öğretebileceği bir sistem kurmalıyız. 
Bilginin tamamı artık internette Google’da, istediğiniz şeyi arıyorsunuz, istediğiniz bilgiye ulaşıyorsunuz. 
     Öğretmenler ne yapmalı peki?  Bizim nitelikli öğretmenlere ihtiyacımız var. Gençlerimizi çok iyi eğitmemiz lazım ki, büyük krizler çıktığında döviz ülkemizi yerle yeksan ettiğinde, çıkıp aklımız ile satabileceğimiz yapay zekâmız, algoritmalarımız olmalıdır. Bizim teknoloji ihracatçısı bir ülke olarak hiçbir krizden korkmayacağımız bir geleceğimizin olması gerekir. 
       Böyle bir şey şu anda diyebiliyor muyuz? 
Diyemiyoruz. Demek ki bizim ezberci eğitimden çıkmamız lazım. Çocuklarımızı oturduğu yerde verilen görevi yerine getirir şekilde yetiştirmekten vazgeçmemiz lazım. Çocuklarımıza nasıl düşüneceğini bilgiyi nasıl işleyeceğini öğretmemiz gerek…