“Gemisini kurtaran kaptan” sözünün en fazla hangi topluma uygun olduğunu bilirsinizdir…

   Yeter ki bana bir şey olmasın…

   Ölen ölsün, kalan kalsın…

   Bana ne!!!

   Yapmasaydı!!!

   Gitmeseydi!!!

   Sevmeseydi!!!

   Bakalım ne yaptı?..

   Onun için de iyi konuşmuyorlar!..

   Son zamanlarda laf dinlemez olmuştu…

   Kendini beğenmiş bir hali vardı…

   Sana ne, sen karışma…

   Gör, duy, konuşma…

   Kıbrıs’ta toplumun ezici bir çoğunluğunun gelmiş olduğu nokta maalesef böyledir…

   Her meseleyi “ölenle ölünmez” diyerek kapatmaya çalışmak gibi müthiş bir gelişme yaşadı Kıbrıs Türk toplumu…

   Ve bu anlayış çerçevesinde çok sayıda hayati konu bastırıldı…

   Sahte reçete…

   Sahte diploma…

   Kıbrıs Türk Hava Yolları’nda dönen dolaplar…

   Kooperatiflerin batırılması…

   Asala’ya Gazimağusa Limanı üzerinden silah satışı…

   Elektrik Kurumu’na ihalesiz milyonlarca dolarlık malzeme alımı…

   Bakanlık deposunda gizlenen 200 milyon liralık tarihi geçmiş ilaçlar…

   Hayali ihracat dosyaları…

   Devlet Tahlil Laboratuvarı’nın yakılması…

    Daha neler var neler…

Sorgulayan ve sonuç alan var mı?..

  Kıbrıs’ın kuzeyinde son yıllarda meydana gelen yasa dışı birçok olay vardır…

   Bunların tümünü burada sıralamaya gerek yoktur…

   Önemli olan, herkesin bildiği gerçekler karşısında sonuç alınacak adımların atılmasıdır…

   Uzun yıllar sürüncemede bırakılan suç dosyalarının ‘mesele yok’ denilerek kapatıldığını bilmeyen yoktur…

   Öyleyse; en azından ilgililer ve yetkililer neden konuşmuyor?..

   Neden sonuç alıcı girişimler yapılmıyor?..

   Esas mesele budur…

   Sadece cek-caklı sözlerle sözde halk savunuculuğu yapılamaz…

   Özellikle yüce Meclis’te yapılan konuşmaların halk üzerinde herhangi bir etki yapmadığını artık herkesin anlaması gerekiyor…

  Önemli olan işlenmiş suçların üzerine ciddiyetle gidebilmek ve sonuç alabilmektir…

   Gerisi batmaya hazır peynir gemisi…

   Lafla peynir gemisi yürümez derler…

   İşte KKTC gerçeği budur…

   Laf çok, icraat yok…

   Cesaret yok…

   Sonuç yok…