Bir devletin gücü halktan gelir…
Halkın desteğini almayan ve halkına güven vermeyen bir devlet düşünülemez...
KKTC eğer bir devlet ise; ayakta kalabilmesi için halkın desteğine kayıtsız, şartsız ihtiyaç vardır...
Kıbrıs Türk halkı; KKTC devletinin ilanını ezici bir çoğunlukla destekledi...
Gelişip, güçlenmesi için elinden geleni yaptı...
Bunun karşılığında huzurlu ve güvenli bir gelecekten başka isteği olmadı...
Ne var ki; KKTC’yi yönetenler, Kıbrıs Türk halkının beklentilerini yerine getiremedi...
Ülkeyi ileri taşımak, halka huzurlu ve güvenli bir yaşam ortamı sağlamak yerine, eskiden var olan değerler de yok edildi...
Memleketin doğası bozuldu...
Ormanlık araziler, dere yatakları çöplerle kaplandı...
Denizler kirlendi, insanlar zehirlendi...
Kanser hastalıklarında dünyanın ilk 5 ülkesinden biri oldu...
Gençlerine ‘vatani hizmet’ sonrasında iş olanağı sağlayamadı...
Binlerce insan, sınır kapıları açıldıktan sonra, KKTC yetkililerinin ‘düşmanlık mesajlarıyla’ andığı Rum tarafına muhtaç edildi...   
Bugün 2 bin 500 civarında işçimiz güneydeki inşaatlarda, otel, lokanta veya marketlerde çalışıyor…

Eski hatalar tekrarlanmamalı

Hayatlarının son zamanlarını Kuzey Kıbrıs’ta geçirmek için İngiltere’deki mülklerini satarak, burada yatırım yapan İngilizlerin kazıklanmalarına göz yumuldu...
Şimdilerde başka ülke insanları ‘huzurlu bir yer olduğu’ düşüncesiyle ülkemize geliyor…
Onları kazıklamaya yönelik adımlar atılmasına fırsat verilmemeli…
Bu konuda en sert önlemler alınmalıdır…
Uyuşturucu kaçakçılığı ve kullanımının yanı sıra hırsızlık, soygun ve cinayet olaylarında dikkat çeken artışlar vardır…
Bunlar da ‘huzur arayan’ insanları korkutucudur…
Trafik, içinden çıkılmaz bir hal aldı...
Belediyelerin yarısından fazlası batağa saplandı...
Devlet, 28 olan belediye sayısını 18’e çekti ama yol, kaldırım, arıtma, kanalizasyon gibi ana sorunlar çözülemedi...
İlgili birimler, gerekli denetimleri zamanında yapmadı...

Turizm önemsenmedi

Gelelim ekonominin lokomotifi olan turizm sektörüne… 
Sağcısı da solcusu da; bu ülkeyi yönetenlerin büyük bir kısmı turizm faydasına inanmadı…
Zaman zaman içi boş nutuklar atılsa da, turizmin gelişmesi yönünde istekli oldukları söylenemez…
Hatta bazı kesimler uzunca zaman “bunların kendilerinden başkasına faydası yok” diyerek, büyük turizm yatırımlarına karşı çıktı…
Sahte bir savunmaya geçerek “bunlar ülkeden tek kuruşluk mal almıyor, her şeyi dışardan getiriyor” iddiasıyla kamuoyunu da etkilemeye çalıştı…
 ‘Coronavirüs’ sürecinde bu tür iddaların yalan olduğu gün yüzüne çıktı…
Çünkü ülkeye turist gelmeyince iç piyasadan mal alımları durdu…
Üretici can çekişir hale geldi…
Hayvancısı, kasabı, tavuk üreticisi, hellimcisi, ekmek , reçel, bal, pekmez, yağ, zeytin, patates, portakal, limon üreticisi ciddi sıkıntılar yaşadı…
Öyleyse; güneydekilerin yaptığı gibi kuzeydekiler de turizmin önündeki engelleri kaldıracak adımlar atmalı, ama her şeyden önce ülkeyi ‘güvenli hale’ getirmelidir…