Kıbrıs’taki siyasilerin en büyük becerisi nutuk atmak veya meclis içinde karşılıklı sataşmadır…
Mikrofon başına geçtikleri zaman yüksek sesle konuşmayı ve bazı sloganların arkasına saklanmayı çok iyi beceriyorlar…
Ülke sorunlarına yönelik plan ve programı olmayan; tüketim ekonomisiyle sürekli yardıma ihtiyaç duyan siyasi bir yapının sarılacağı başka bir dal da yoktur…
Öyleyse; her fırsatta, özellikle de her toplu gösterilerde ve meclis kürsüsünde sesini yükseltecek ve sloganlarını ortaya koyarak destek isteyecek…
Sağ kanadın önde gelen sloganı ‘vatan-millet’ ve “Anavatan’a şükran” dır…
Kuşkusuz; vatan ve millet önceliğimizdir…
Anavatan’ın yıllardır devam eden yardımlarına da müteşekkiriz…
Ve bu yardımların devamına ihtiyaç vardır…
Anavatan olmasaydı özgürlük mücadelesini başarıya ulaştırma şansımız yoktu…
Ne var ki; bir ülke ‘askeri harekattan’ 49 yıl sonra hala aynı sloganlarla ileriye taşınamaz…
Şu anki durumumuz tam da batağın içinde yüzmekte olduğumuzun resmidir…
Gaz veriyorlar
KKTC’yi yönettiği iddiasında olanların halka sürekli gaz vermesiyle batağın içinden çıkmak mümkün değildir…
Bunu yapmak yerine; ülkenin ihtiyaçlarını tespit ederek, bir plan ve programla gerekli adımların atılması şarttır…
Siyasilerin bundan kaçınması ciddi bir sorundur…
Bir diğer ciddi sorun ise bazı makam sahiplerinin buradaki insanları ‘bölme ve çatıştırma’ girişimleridir ki bu çok endişe verici bir durumdur…
Hiç kimsenin bu tür hesaplarla buradaki yaşamı şekillendirme veya bir yerlere sürükleme hesabı yapma hakkı yoktur…
Bunca yıl verilen mücadeleye, çekilen sıkıntılara ve sarsılmaz değerlere zarar verilmemeli…
Siyasette atılması gereken adımlar varsa; halka gerçekleri anlatmak suretiyle bunu doğrudan yapma şansı vardır…
Ancak halkı parçalamak suretiyle ilerlemek en azından günahtır…
Siyaset kurumu toparlanmalı
Küçük ülkemizde siyaseti meslek olarak görenler de kendilerini süratle toparlamak zorundadır…
Dün yöneten, bugün insaf bekleyen konumundadır…
Bugün yönetenin yarın ne duruma düşürüleceğini kestirmek hiç de zor değildir…
Öyleyse; içte kısır çekişmelerle zaman tüketmek yerine, ülke sorunlarına odaklanmak, yeni fikirlerle batağı kurutmak doğru olandır…
İki hafta sonra KKTC’nin 40’ıncı kuruluş yılını kutlayacağız…
Öyleyse; bu süre zarfında nereden nereye geldiğimize bakmalıyız…
Başardıklarımızı ve başaramadıklarımızı gerekçeleriyle anlatmalıyız…
Sonrasında halkın değerlendirmesini de almalıyız…
Kırk yıldır ayakta duramayan KKTCdeki elimize geçirdiğimiz Rum Mallarını satmakla ganimet düzeninin de bir sonu olduğunu bilmeyenimiz mi kaldı ? Kırk Yıldır Uluslarası Hukuku karşımıza alarak kimseyi dinlemeyip ne Orams Davası dedik ve ne de TMK dedik kimseyi sallamadık ve maalesef TURİZMİ ÜRETİMİ EKONOMİYİ çökerttiğimiz tutulacak yeri kalmayan KKTCyi bu günlere getirdik ? Ayakta duramayan Gelecek olmayan KKTCnin Yüce Meclisindeki icraat yapamaz Siyasetçilerimizden de gerçekleri bilmeyenimiz mi kaldı yani ? Türk Askerinin arkasına saklanıp bu güne kadar ben yaparım olur deyip Ganimet Düzeni KKTCde karşımıza almadığımız kalmadı ! Unutmamalıyız ki yakın bir gelecekte Bu Güne Kadar yapmış olduğumuz Hırsızlık , Usulsüzlük, Şiddet, Yosuzluklar ve Meydanı Boş bulan Uyuşturucu’nun Bedelini Çok Ağır Ödeyeceğimiz kesindir !! Bugün Elimize geçirdiğimiz son Rum Mallarını da Ruslara İranlılara Satmakla sevineduralım Cebini doldurup kaçanlar hariç Geriye kalanlarımız ne olacak acaba ?? Türkiyenin gayretleri ile de Şerefiye Vergisi ile TMK yok sayıp çalıştıramanın bedelini ödeyeceğimiz gün Bizleri Yönetimlerimizi nerede bulacağız Acaba ??
Her Güzel Şeyin Bir Sonu Vardır diye bir Atasözümüz vardır ???