Şu hayatta, insanın yapabileceği en iyi şey; nedir diye sorsam size...
Ne düşünürsünüz?
Siz fazla düşünmeden ben cevabını vereyim.
Kendini olduğun gibi kabul etmek ve yola devam etmektir...
Olmadığınız biri gibi davranmayınız desem...
Olduğunuz gibi görünün desem...
Hayatın zor olduğunu hepimiz biliyoruz. Buna rağmen şu an yaşadığınız hayat emin olunuz ki, bir başkasının hayalidir.
Ne zaman geride kaldığını düşünürsen, karamsar olma, hayat bir atın üstünde gittiğiniz dörtnala bir yarış değildir.
Birinci gelmek gibi bir derdin de olmasın. Bazen yarışı arkadan izlemek en güzelidir. Bu şekilde kim seninle, kim seni yarı yolda bırakmış, onu da öğrenirsin.  
“Cömertlik ve yardım etmede akarsu gibi ol.
Şefkat ve merhamette güneş gibi ol.
Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol.
Hiddet ve öfkede ölü gibi ol.
Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol.
Hoşgörülükte deniz gibi ol.
Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol...” Mevlana 

Olduğun gibi göründüğünden, her kim senden uzaklaşırsa; yolları açık olsun... Gülerek onları uğurlamayı bil... 
Yalnız kaldığını hissedersen de, üzülme...  Yalnız değilsin, tek başınasın. Kendi iktidarın elinde, senin kudretinde... Bu nasıl bir mutluluk ve güçtür... Yaşa ve gör.  
Şu an ihtiyacın olan, sana en iyi gelenin bu olduğuna inan. Unutma ki, hayatını sen yönetiyorsun, ipler senin elinde, yalnız kalabalıklarda tek olmaktansa,  tek olup, etrafında olan seni mutlu edecek, samimi, iyi niyetli gerçek dostların ile bu zamanların tadını ve keyfini çıkarmak...
Sahte kalabalıkların arasında yalnız olmaktansa, bir elin parmağını geçmeyecek sayıda dostların olsun yeterli…
İhtiyaçlı olan birinden yardımını esirgeme. Sadaka vermek, sizi yoksul yapmaz, Tanrının size verdiğinden paylaşmaktır. Bunu yapmak iyi bir özelliktir. Ayrıca size huzur ve mutluluk verir.    
Her şeyin başı sevgi... Sevgi yoksulu olmayınız. Eli sıkı olan insanlar, hayata karşı da öyledir. Ne sevgisini verebilir, ne de merhametini, ne de şefkatini... Çok görüyoruz, maddi anlamda nice sevgi ve şefkat fakirlerini... 
Sevgi en güzel iyileştiricidir. Şifadır... Bir güneş gibi parlasın sevginiz, göz kamaştırsın... Sadece insanlara değil, Tanrının yarattığı canlılara karşı da, sevgi de güneş gibi olunuz. 
Olduğunuz gibi görünün... İnsanız, bazen yaptıklarımız bizi mutlu etmeyebilir. Bunu da hoş görüp, “buraya kadarmış” deyip tekrar yola koyulmak...
Hayat cesurları sever...
Ve yazının başında yazdığıma dönecek olursak;
Şu hayatta, insanın en fazla bileceği ne olabilir; diye sorsam size...
Ne düşünürsünüz?
Siz fazla düşünmeden ben cevabını vereyim.
Her şeyi bilebilirsiniz, siz yine de ne olur en fazla haddinizi biliniz...   
Her sevginin içinde, mutluluk olduğu kadar acı ve hüzün de var... Hiç önemli değil, varsın olsun.  Acılar ve hüzünler bizi olduğumuzdan daha güçlü yapar… Böylece, hayata daha hoş görülü bakabiliriz... Yaşamanın kıymetini tekrar anlarız... 
Ve bir gün isteyerek bir kapıyı kapatırsan, hızla kapamadan git. Tekrar o kapıyı, belki bir gün çalacak hatırın olur diye...
Ve bir gün istemeden bir kapıyı kapatırsan, insanların bazen istemeden gidebileceğini, gitmek zorunda olduklarını, hatırla... İnsanlar gidebilir, sadece kapıyı kaparken hızla çarpmadan kapatınız ki, bir gün çok özlerseniz, o gitmek zorunda olduğunuz kapıdan, bir başınızı uzatıp, kahve içecek hatırınız olsun.
Bir gün aklınıza bir hatıra düşerse...  Mutlu ol, hüzün duysan bile... 
Ne güzel anılar biriktirmişsin... 
Ve bir gün tekrar âşık olursan... Geçmiş ve geleceğin pençesine düşme...  Gülümse sevinçle. Dibine kadar yaşa ve mutlu olmayı öğren her koşulda... Kır zincirlerini. 
Şu hayatta, insanın başına gelebilecek en iyi şey nedir; diye sorsam size...
Ne düşünürsünüz?
Haftaya görüşmek üzere... Sevgiyle kalınız, hayat şimdiki zamanda yaşanır.