Kuzey Kıbrıs’ın son bir aylık gündeminde ‘sahte diploma’ olayından daha fazla kuzu fiyatları konuşuldu…
   Özellikle Bayram sürecinde binlerce kişi güneye geçerek kuzu eti ihtiyacını daha ucuza karşıladı…
   Kasaplar; et satışlarının dibe vurduğunu belirtirken, hayvan üreticileri sadece kuzuların değil, tosunların da elde kaldığını belirtti…
   Kasaplar; bayram öncesinde hayvancılarla aynı çizgiye gelmiş ve hükümetin narh uygulamasına destek vermişti…
   Kuzu etinin fiyatı 550 lirayı geçmeyecekti…
   Ama bu karara birçok işyeri uymadı…
   Vatandaşlar ise, 550 liranın da fazla olduğunu belirterek, alış-verişini güneye kaydırdı…
   Kasaplar; bunu fark edince narh uygulama protokolünden çekilme kararı aldı…
   Hayvancılar Birliği, kasapların bu tavrına sert tepki gösterdi…
   Görüleceği gibi, küçük ülkemizde ‘kuzu savaşları’ bitmek bilmiyor…
   Yıllardan beri hayvan üreticileriyle, kasaplar arasındaki anlaşmazlığın faturası halka çıkarılıyor…
   Ne var ki; durum artık ciddileşti…
   Elde kalan hayvanların bir süre sonra güneydeki kasaplara satılması hiç de sürpriz olmayacak…
   Kuzeyden güneye canlı gidecek…
   Güneyden kuzeye cansız dönecek…   
   Olamaz mı?..
   Bal gibi de olur…
   Larnaka civarındaki bir market işletmecisi, Kıbrıslı Türk müşterisine tuvalet kağıdıyla ilgili tepkisini şu sözlerle dile getirmişti:
   “Her şeyi anlıyorum da sizden satın aldığım tuvalet kağıtlarını gelip benden almanızı anlayamıyorum…”
   Kıbrıslı Türkün cevabı daha ilginçti:
   “Sizdeki fiyatlar, bizdekilerden daha düşük…”

 İyi ticaret, güçlü siyaset

   İşte ticaret böyledir…
   Sırasında aldığın fiyatın altında satarak, karşı tarafın çarşısını silip süpüreceksin…
   Gidişat o yöndedir…
   Peki böylesi bir durumda hayvan üreticisi ne yapacak?..
   Hayvancılar Birliği Başkanı Mustafa Naimoğluları buna bir çere buldu ve aynen şöyle dedi:
   “Beş bin üretici var. Hepsini devlete alsınlar, bu sorun bitsin…”
   Şimdi her üreticiye ayda 40 bin lira maaş verirseniz, ayda 200 milyon, yılda 2 milyar 400 milyon yapar…
   Büyük bir rakam değil…
   Hükümet; ek mesai ücretlerini sonlandırırsa, oradan tasarruf edeceği parayla hayvancıların tümünü ödeyebilir…
   Teşvikler de cebinde kalır…
   “Üretmeyen bir toplum ayakta durabilir mi?” diyeceksiniz…
   Rekabet edebileceğiniz fiyatlarla üretim yapamıyorsanız, o zaman noktayı koymak da bir seçenektir…
   Devlet ödesin, vatandaş etini istediği yerden alsın…
   İyi pazarlar…