Kuzey Kıbrıs öyle bir yer oldu ki ne yapsanız insanlara yaranamazsınız…

  Bunun temelinde ganimet ekonomisi ve dünyada benzeri görülmemiş düzeyde partizanca yönetilme alışkanlığı vardır…

  Ayrıca kültürsüzlük sorunu vardır…

  Üniversitelerin sayısı arttıkça, Kıbrıslı Türklerin kültüründe ilerleme yerine çok ciddi gerilemeler yaşandı…

  Sırf ‘daha rahat’ ve ‘daha kısa süreli’ askerlik için herhangi bir üniversitenin, herhangi bir bölümüne girmek ve mezun olmak erkekler için öncelik oldu…

  Aileler, işin başında ‘yanlış yaptıklarını’ bildikleri halde, ilerleyen yıllarda bu yanlışları kendi zihinlerinde doğruya çeviriyor ve mezun olan çocuklarına mutlaka devlet kurumlarında iş istiyor…

  Devlet kurumu olmazsa, çok ciddi bir şekilde saldırılar başlıyor…

  Siyasi partiler de bu gerçekleri dikkate alarak devleti batırma pahasına ilk fırsatta kendi yandaşlarını istihdam etme yönüne gidiyorlar…

  Hâlbuki bugün senin yandaşın görünen, bir sonraki seçimde diğer partinin saflarında yer alıyordur…

  Çünkü bu kez gündemde terfi ve makam talebi vardır…

  Makamlar öylesine işgal edildi ki; devletin hizmetleri zaman içinde dibe vurdu…

  Neyse bunları çok daha kapsamlı bir şekilde tartışmak için zamanımız vardır…

  Biz bugüne bakalım…

  Bugün için KKTC devleti, zaman zaman bazı siyasilerin de itiraf ettiği gibi ekonomik açıdan batmış durumdadır…

  Elle tutulur, güven veren kurum sayısı yok denecek kadar azdır…

  Telefon Dairesi zararda olup, maliye destekli ayakta durabiliyor…

  Bırakın ileri teknolojiye geçmeyi, eskisini devam ettirmede zorlanıyor…

  Elektrik Kurumu zararına üretim yapıyor…

  Toprak Ürünleri Kurumu da ağır borç altında…

   Batmış Kıbrıs Türk Hava Yolları’nın borçları ödenmedi…

   Banka sürekli faiz ekleyip, tahsilatın gerçekleşmesini bekliyor ama olmuyor…

  Köy kooperatiflerinin çoğu yolsuzluk veya suiistimal yüzünden kapandı…

  Cypfruvex her zaman sıkıntılı…

Ne yapmalıyız?

  Gelinen noktada günlük derdimizin ilk sırasına pahalılık yerleşti…

   Marketlerde fiyatlar her gün değişiyor…

   Dövizdeki yükseliş devam ettikçe tüketim maddelerinin fiyatları daha da artacak…

   Asgari ücreti döviz bazında yüksek görenler vardır…

   Ne var ki; kuzeydeki pahalılık yüzünden asgari ücretli vatandaşların mutfağı her geçen gün daha da küçülmektedir…

   Böylesi bir düzende gelecek için umutlanmak mümkün müdür?..

   Bunun yanıtını okurlara bırakıyorum…