Ülkede iyi giden hiçbir şey yok...
  Yollar bozuk, kaldırımlar yetersiz...
  Çevre hızla felakete doğru sürükleniyor...
  Eski eserler bakımsız...
  Sahiller, dere yatakları, ormanlık alanlar çöplük olmuş...
  Kamuda verimlilik dibe vurmuş...
  Küçük esnaf ağlıyor...
  Mahkemelerin gündemindeki alacak-verecek davaları hızla artıyor...
  Çiftçi, hayvancı üretimden umudunu kesmiş...
  Trafik kazaları, hırsızlık, soygun, cinayet, darp ve uyuşturucu suçları patlamış...
  İnanın bunları yazmak bile insanın içini karartıyor...
  Güzel bir bahar gününde bunları niye yazıyoruz?..
  Daha doğrusu niye yazmak zorunda kalıyoruz?..
  Çünkü bizim derdimiz; güzel ülkemizde herkesin takdirle anacağı bir düzenin yaratılmasıdır...
  Bizim derdimiz; ormanlarımızın, sahillerimizin korunması ve gelecek kuşaklara temiz bir çevrenin bırakılmasıdır...
  Bizim derdimiz; herkesin devlet kapısında aşağılanmadan, sıkıntı yaşamadan sorunlarını çözebilmesidir...
  Bizim derdimiz; trafik kazalarının en alt seviyeye inmesi, insanlarımızın güvenli yollarda seyahat etmesidir...
  Derdimiz; güzel bir ülke yaratıp, daha çok turistin adaya çekilmesidir...
  Hepsinden önemlisi, Güney Kıbrıs’ı kıskandıracak bir düzeye gelmesidir...

Hellim ikiye böldü

  Türkiye’nin bir yılda iki milyar 300 milyon lira yardım yaptığı, savunma giderlerini karşıladığı bu küçük ülkede, yaşam koşullarının çok iyi seviyelere yükseltilmesi hiç de zor değildir...
  Önemli olan vatan ve millet sevgisini, her türlü şahsi ve parti çıkarının üzerinde tutarak geceli, gündüzlü hizmet etmektir...
  Ne var ki; bugünkü yöneticilere sorarsanız “Biz göreve geldiğimizde şu kurum batmıştı, şurada işler kötüydü ama biz geldik ve düzelttik” diyecekler...
  Eskilere sorarsanız onlar da “Bizim zamanımızda tarım, hayvancılık, turizm altın yılını yaşıyordu, mahkemelerde bu kadar alacak-verecek davası yoktu, trafik kazaları yok denecek kadar azdı” diyecekler...
  Bu durumda kimi suçlayacağız?..
  Gelen de, giden de başarılı olmuşsa; yaşadığımız kötülüklerin sorumlusu bizler miyiz?..
  Bir de ‘Hellim savaşına’ bakalım…
  Avrupa Komisyonu’nun coğrafi tescil kararından sonra bizim tarafta iki farklı görüş ortaya çıktı…
  Bir taraf “bu bir milattır” diyor…
  Diğer taraf endişelerini dile getiriyor…
  Hangisine inanacağımızı, hangisinin doğru olduğunu anlamakta zorlanıyoruz…
  İşte bizdeki siyasetin en kötü yanı; en kritik konularda bile ortak bir noktada buluşamamaktır…
  Üzücü bir durum…