Kıbrıs’ın güneyinde AB ve BM üyesi bir devlet vardır…
  Güneydeki Cumhurbaşkanı’nın dengi Fransa Cumhurbaşkanı Macron, Almanya Başbakanı Olaf Scholz, Polonya Başbakanı Mateusz Morawiecki ve diğerleridir…
   AB üyesi 27 ülkenin Başbakan ve Cumhurbaşkanları’nın yanı sıra, Türkiye’nin eski dost Arap ülkelerinin tümüyle ‘en üst düzeyde’ ilişkileri vardır…
   Ürdün Kralı Abdullah, Suudi Arabistan Veliaht Prensi Muhammed bin Selman, Katar Emiri Şeyh Temim bin Hamed Al Sani, Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas, Birleşik Arap Emirlikleri Başkanı Muhammed bin Zayid en-Nehyan, Mısır Devlet Başkanı El Sisi, İsrail Cumhurbaşkanı İsaac Herzog ve diğerleri…
   Kıbrıs Cumhuriyeti’nin pasaportuyla 176 ülkeye vizesiz giriş yapabiliyorsunuz…
   Dünyanın tanıdığı bu devlette seçimler 5 yılda bir yapılıyor…
   Bakanlar, Cumhurbaşkanı tarafından Meclis dışından atanıyor…
   Başsavcı’nın, herhangi bir yolsuzluk veya suiistimal durumunda Cumhurbaşkanı’nı sorgulama yetkisi vardır…
   Dünyanın tanıdığı bu devletin iki hava alanı vardır…
   Birisi Larnaka, diğer Baf…
   İkisini de ‘Helmes Airport’ adlı özel şirket yönetiyor…
   Limasol’da hem ticari, hem de turizm limanını Mısırlı şirket yönetiyor…
   Larnaka ve Ayia Napa marinaları ve limanlarını da yabancılar işletiyor…
   Güneydeki Telekomünikasyon dairesi hala devletin kontrolündedir ama yönetim tamamen uzmanların elindedir…
   Onlar aylar öncesinden 5 G’ye geçti…
   Onlarda Elektrik Kurumu devletin kontrolünde olmakla birlikte yönetim uzmanların elindedir ve çok başarılıdır…
   Buna karşın, 5 ayrı şirkete 5’er megaewatlık güneş enerjisiyle üretim yetkisi verdiler…
   Bir başka şirket doğal gaz ile tüm ihtiyacın yüzde 30’unu karşılayacak şekilde yatırımlarını sürdürüyor…

Ya bizde?..

  Bir de Kıbrıs’ın kuzeyine bakalım…
  Sadece Türkiye’nin tanıdığı ve destek verdiği küçücük bir ülke sık sık seçim yapıyor, iki ayda bir hükümet değişiyor…
   Her hükümet değişiminde üst kademe yönetimi de değişiyor…
   Elektrik ve Telekomünikasyon devletin yönetiminde…
   İkisi de batmış durumda…
   Telefon dairesi yeni konutlara telefon bağlayamaz durumda…
   Arızalara yetişemiyor…
   Elektrik dairesi ülke ihtiyacının ancak yarısı kadar elektrik üretmede dahi başarılı olamıyor…
   Eskimiş, çürümüş santralleri sürekli arıza yapıyor…
   İhalesiz akaryakıt alımları ve personel fazlalığıyla maliyetleri yükseltiyor…
   Bugünkü yapısıyla hem ülke ekonomisine zarar veriyor, hem de halkı fena kazıklıyor…
   Sendikalar özelleştirmeye izin vermiyor…
   Hükümetler, sendikaların baskısı altında icraat yapamıyor…
   Borçlanmak suretiyle günü kurtarma yöntemiyle ‘devletçilik oyunu’ oynanıyor…
   Peki bu batmış düzen nereye kadar gidecek?..
   Veya gidebileceği bir yer var mıdır?..
   İyi düşünelim…
   Sonucun ne olacağını hepimiz biliyoruz da…
   Başlar kuma sokulmuş, o kıyamet gününü bekliyoruz…