“Çözümsüzlük devam ederse bugünkü yapı sürdürülebilir mi?” sorusuna yanıt arayanların sayısı az değildir…
Bir milyar doların altında olan 2020 bütçesiyle ancak maaşların ödenebileceği gerçeği karşısında insanların ‘gelecek kaygısı’ yaşaması doğaldır…
Hatta ‘çözüm arzularının artması’ da doğaldır…
Olası bir çözüm durumunda ciddi sıkıntılar yaşanacağını tahmin edebilen insanlarımızın önemli bir kısmının “Böyle de gitmez” düşüncesiyle hareket ettiğini biliyoruz…
En büyük sorunlardan bir tanesi de gelecekle ilgili belirsizliktir...
Çocuğu işsiz olan aileler gibi, eğitimini tamamlamak üzere olan gençlerin aileleri de sıkıntılıdır...
Hemen herkeste “Benim çocuğumun geleceği ne olacak?” endişesi vardır...
‘Çocuğum nerede çalışacak, ne kadar kazanacak ve nasıl geçinecek?..’
İki yatak odalı bir dairenin aylık kirası bölgesine göre 250 veya 300 Sterlin olmuş...
Ev sahipleri artık bir yıllık kira bedelini peşin istiyor...
Bırakın asgari ücretli bir vatandaşı, ayda 10 bin lira alan bir insan bunun altından kalkamaz…
Evli ve asgari ücretli bir çift, maaşlardan birini kiraya ve elektrik parasına yatıracak...
Diğer maaşla geçimini sağlayacak...
Güneyde daha mı iyi?
Burada KKTC’nin sorunlarına bir nokta koyup, kısaca güneydeki duruma değinelim...
Ekonomik kriz sonrasında güneydeki durum kuzeyden çok daha parlak değildir...
Ancak onlarda AB standartlarına göre işsizlik maaşı vardır...
Devletin, muhtaç olanlara gıda yardımı aralıksız devam ediyor...
Sağlık tamamen parasızdır...
Hastanede bulunmayan ilacın parasını devlet ödüyor...
Sosyal güvenlik fonları kuzeyden çok daha sağlamdır...
Bunun dışında onların da işsizlik sorunu vardır...
Maaşlar arasında uçurum yoktur...
Özetlemek gerekirse; Kıbrıs Türk halkının ezici bir çoğunluğunda ‘gelecek belirsizliği’ vardır…
Bir kısım insan “ekonomi düzelecek, bekleyelim” düşüncesinde olsa da, son günlerde göç planlarının artmakta olduğunu üzülerek izliyoruz…
Sadece yıllar önce İngiltere’den dönüş yapanlar değil; hiçbir zaman yurt dışında çalışmamış olanlar da ‘fırsat arayışında’ olduğunu söylüyor…
İşte siyasetin önündeki en önemli konu da bu olmalıdır…
Planlı üretim, ama her şeyden daha fazla turizm ve ticareti geliştirecek adımlar atılmazsa, gelecek kaygılarını gidermeleri mümkün değildir…
KKTC nin getirildiği noktada gelecek belirsizliği tavan yapmıştır, gelecek belirsizliği olmayanlar ise sadaca Yöneticilerimiz ve Siyasilerimiz kalmıştır ! Üretimi olmayan , ihracat, yatırım ve Turizm ile Ekonomisi olmayan bir ülkede ne gibi bir gelecek beklenebilir ki ! Maddi ve Siyasi hiçbir gücü kalmayan Devlet talan olan ülkemize maalesef sadece seyirci kalmaktadır, gelinen noktada kronik maddi sıkıntılar dolayısı ile Avrupa’ya göç bile edemeyen Gençlerimiz artık geleceklerini Güney Kıbrıs’ta çalışmakta görmektedirler ! Görünen köy Klavuz İstemez , Batma noktasında olan KKTC den göç edebilenler hariç bu Ülkede kalacak olan bizler ve Afrika kökenlileri daha da zor günler bekliyor gibi görünüyor !!