Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, seçimlerden sonra ilk yurt dışı ziyaretini yarın Kuzey Kıbrıs’a gerçekleştirecek olması önemli bir olaydır…

   Türkiye, Kıbrıs’ın üç garantör ülkesinden biridir…
   Ve Türkiye 1974’ten beri adada ‘çatışmaları önleyen’ büyük bir güçtür…
   O yüzden Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu ziyareti önemlidir…
   Yunanistan’daki liderler de seçimden sonra ilk ziyaretlerini Güney Kıbrıs’a yapıyor…
   Onların yaptığı da normaldir…
   Çünkü Yunanistan da garantör ülkelerden biridir…
   Önemli olan bu tür ziyaretleri başka yönlere çekmek yerine, taraflar arasında işbirliğini geliştirecek şekilde değerlendirmek ve yapıcı görüşlerle liderleri ‘uzlaşı konusunda’ cesaretlendirmektir…
   Türkiye, 2002 yılından beri Kıbrıs konusunda ‘bir adım önde’ siyasetini uyguluyor…
   Annan Planı’na ve daha sonra Crans Montana müzakerelerine verdiği destek unutulmamalıdır…
   Annan Planı’nı reddeden Türk tarafı değil, Rumlardır…
   Crans Montana’da masayı deviren de onlardır…
   Öyleyse; yeni bir girişimin başlayabilmesi için Rum tarafının daha istekli ve cesaretli olması gerekiyor…

Doğal gaz ve güvenlik

   Yunanistan’daki seçimlerden sonra Kıbrıs müzakerelerinin başlayabilmesi için tarafların bazı konularda adımlar atması da son derece önemlidir…
   Nitekim; yeni Rum Enerji Bakanı’nın doğal gaz konusunda yaptığı son açıklama, doğal zenginliklerin paylaşımıyla ilgilidir…
   Bunu sadece iki toplumun paylaşımı açısından değil, iki Anavatan’ın çıkarları açısından da ele almak şarttır…
   Mısır ve İsrail gazının, Güney Kıbrıs üzerinden sıvılaştırılmış bir şekilde Avrupa’ya ihracının söz konusu olamayacağı gerçeğini artık anlamalıdırlar…
   Türkiye üzerinden Avrupa’ya gaz sevkiyatı tek çıkar yoldur…
   Avrupa Birliği’nin de bu formüle destek vererek, tarafların uzlaşmasına yardımcı olmasını bekliyoruz…
   Bu yönde atılacak adımlarla, Kıbrıs sorununa kapsamlı bir çözüm için müzakerelerin yeniden başlatılması mümkündür…
   Çözümün ‘hangi isimle’ sağlanacağından çok, iki toplumun geleceğini güvence altına alacak şekilde gerçekleşmesidir önemli olan…
   Özellikle Kıbrıslı Türklere; 1974 öncesindeki olayları yaşatmayacak sağlam bir güvenlik ortamı istiyoruz…

Kapılar ve sıkı işbirliği

   Kalıcı bir çözüme ulaşılabilmesi için iki toplumun da istekli ve kararlı olması önemlidir… 
   Ayrıca şartların daha da olgunlaşması sağlanmalıdır…
   Bu konuda en önemli adım; sınır kapılarının çoğaltılması ve iki toplum arasındaki ilişkilerin geliştirilmesidir…
   İki toplumun ortak ticaret yapması ve sağlık hizmetlerinden eşit bir şekilde yararlanması için AB’nin güçlü bir destek paketi hazırlaması da son derece önemlidir…
   EuroAsia projesi için 670 milyon Euro hibe edebilen AB’nin, diğer yandan Kıbrıslı Türklerin güneydeki sağlık hizmetlerinden yararlanması konusunda mali destek sağlamaması üzüntü vericidir…
   Bunun yanı sıra güneydeki hastanelerde dünyaya gelmiş çocuklara bile ‘baba veya annesi’ Kıbrıs Cumhuriyeti vatandaşı değildir diye vatandaşlık verilmemesi insan haklarına vurulmuş en ağır darbedir…
   AB’nin bu rezil uygulamaya göz yumması da kendi ilkelerine aykırıdır… 
   Özetlemek gerekirse; Kıbrıs sorununun çözümü adada yaşayan her iki toplumun yanı sıra Anavatanlar, AB ve bölge açısından gereklidir…
   Sağlam bir çözümü her zaman olduğu gibi bugün de destekliyoruz…