Kuzey Kıbrıs’ın elektrik derdi hiç bitmedi…
   Barış Harekatı sonrasında uzun yıllar Rum tarafına muhtaç olduk…
   KKTC’nin ilan edildiği 1983 yılına kadar Rum tarafından aldığımız elektrik için tek kuruş ödemedik…
   Borcumuza her yıl faiz ekleniyor ve ‘günü geldiğinde’ tahsil edilmek üzere bir kenarda bekletiliyor…
   Kimse kimseye bedava bir şey vermez…
   Rumlar da vermez…
   Hem 200 bin kişinin terk ettiği mülklere ve arazilere el koy; hem de bedava elektrik kullan…
   Olacak şey değil…
   Neyse gelelim 1983 sonrasına…
   Türkiye’nin yol göstericiliği ve finansmanı ile Teknecik santrali kuruldu…
   Önce iki jeneratör alındı, sonra takviye edildi…
   Kuruma o kadar çok para akıtıldı, o kadar çok malzeme alındı ki; 2008’de ‘elektrik kesintilerinin tarihe gömüldüğü’ açıklandı…
   Bir yıl sonra, yani 2009’da “Rumlara elektrik satacağız” denildi…
   Bir ara Rumlara elektrik verdiğimiz doğrudur…
   Mari santralinde patlama olması nedeniyle Rumlar bizden bir süre için elektrik alımı yaptı…
   Ama kısa sürede yeni santrali devreye koyarak ihtiyaçlarının üzerinde üretim yapmaya başladılar…
   Zaman içerisinde rüzgar ve güneş enerjisi için özel kuruluşlara izin verdiler…
   Bir süre önce başlatılan çalışmalar çerçevesinde doğal gaz ile elektrik üretimi için yatırım çalışması başlattılar…
   Özel bir kuruluşun 100 milyon Euro yatırarak başlattığı çalışmalar tamamlandığı zaman Güney Kıbrıs elektrik ihtiyacının yüzde 30’unu ‘çevre dostu’ santralden sağlayacak…
   Ve bu özel şirket, elektrik fiyatlarında yüzde 30 indirimle abonelerine hizmet verecek…

Biz sadece batırdık

   Peki bizler ne yaptık?..
   Elektrik santrallerini doğal gaza çevirmedik…
   Güneş enerjisi için adım atmadık…
   Deniz altından döşenecek kablolarla Türkiye’den elektrik getirilmesi önerildiği zaman buna tepki gösterdik…
   Böylesi bir bağımlılığın olamayacağını söyleyen kahramanlar yüzünden önemli bir fırsatı geri çevirdik…
   Her yıl değişen hükümetler sayesinde Elektrik Kurumu’nun yönetimini de değiştirdik…
   Santrallerin bakımını dahi yaptıramadık…
   Kurum alacaklarını tahsil edemez duruma geldi…
   Bunun üzerine borçlanmalara devam edildi…
   Gelinen noktada, bu kurumun iki milyar dolayında yakın borcu var…
   Elektrik kesintileri devam ediyor…
   Ya trafo bakımı, ya da yakıt sıkıntısı…
   Eskiyen jeneratörlerin bakımı da yapılamadı uzun yıllar…
   Gelinen noktada Türkiye 2 adet jeneratör gönderdi…
   Toplamda 50 megawat üretim yapacak olan jeneratörleri taşıyan gemi Gazimağusa limanında bayraklarla karşılandı…
   Başbakan ve iki bakan da oradaydı…
   Herkesin yüzü gülüyordu…
   Bir an için ister istemez 2008 yılına gidiverdik…
   Aynı şekilde dönemin Başbakanı ve Maliye Bakanı limanda jeneratör karşılamıştı…
   Onlar da son derece mutlu ve umutluydu…
   Ne var ki; elektrik krizinin çaresi her sıkışık dönemde Türkiye’den jeneratör getirmek değildir…
   Kurumun verimliliği, giderleri sorgulanmalı; geleceğe yönelik plan ve programlar yapılmalıdır…
   Doğal gaz ve güneş enerjisine dönüş için yeni bir oluşuma gidilmelidir…
   Madem ki özelleştiremiyorsunuz, özel-devlet işbirliğini deneyebilirsiniz…
   Ucuzunu buluyorsanız alacaksınız…
   Karadeniz de olabilir, güney de olabilir…
   Önemli olan maliyetlerin düşürülmesi ve sürekliliktir…