Din ve inanç tüm dünyada özellkle de Türkiye de tartışmaya girilmesi en riskli konulardandır. Bu nedendendir ki dini mevzularda tartışmaya girmek genellikle kaçındığım bir konudur. Fakat yeri geldiğinde de inancımı dile getirmekten çekinmemişimdir.

Bugün kü yazıma değerli kültür mirasımızdan Mesnevi den bir hikaye ile giriş yapmak istedim.

 Hz Mevlana’nın türbesini ziyaretlerimde edindiğim bir kitap geçti yeniden elime. İngilizce olarak yazılmış  “Gençler için mesneviden hikayeler”. Öğrencilerime İngilizce çalışmalar yaparken eğitici olabileceğine inandığım parçaları buradan alabileceğimi düşünerek satın almıştım. Kütüphanemin bir köşesinde kalıvermiş. İlk okuduğum hikaye geldi aklıma kitabı bulunca. 

Bir ormanda yaşayan birkaç küçük hayvanın huzurları kaçmıştı korkusundan aslanın. Birden pusudan çıkar, birisini kapardı;

Bir çâre düşündüler ve ona dediler ki:
"Biz seni doyururuz, sen kabul et yeter ki;Her gün birimiz gelir oluruz sana kurban, Yeter ki sen avlama bizi. Bu korkuyla yaşamak bize çok zor geliyor,."

Her gün toplanıp kura çekiliyordu, ismi çıkan aslana gidiyordu. Sonunda sıra küçük tavşana geldi, ama zulme isyanı tavşancık görev bildi."Böyle devam edemez bu iş !" diye bağırdı.

""Dostlarım" dedi tavşan, "İzin verin,bir oyun yapacağım ve barışı bulacağız,O zalimin elinden hepten kurtulacağız”

"Sonunda küçük tavşan dönüp koyuldu yola. Biraz yolu uzattı, epeyce gecikerek gitti vardı huzura. Aslan çok sinirlenmiş, kükreyip duruyordu .

 "Nerde kaldın ey soysuz!" diye bağırdı aslan."Bilmez misin gücümün karşısında eğilir tüm hayvanlar ?"Sen kim oluyorsun da böyle geç kalıyorsun?"

Tavşan boynunu büküp dedi : "Aman efendim,müsaade buyurun, hâlimi arz edeyim :Tam vaktinde çıkmıştık yola,Geliyorduk beraber bu çok yüce huzura;Ben küçüğüm diyerek orman arkadaşlarım bizi çift gönderdiler size. Ama yolda bir aslan birden saldırdı bize.

Dedim ki : "Bizi bırak, biz Padişah kuluyuz,"

Dedi ki : "O da kimmiş? burda Padişah benim. Dünyada benden güçlü başka aslan görmedim. Kendine güvenirse gelsin, çıksın karşıma.

"Dedim "Bana izin ver, Sultanıma gideyim,senin dediklerini ona haber vereyim."

"Çabuk hemen git ve dön, yoldaşın kalsın rehin." Dedi o aslan bana" deyince minik tavşan,

Öfkeden kudurmuştu bizim o koca aslan."Kim bu sersem, gidip onu bulayım,
O kendini bilmeze kendimi tanıtayım; Hadi şimdi çabucak öne geç de yol göster !"
Dedi aslan ve yola koyuldular beraber.

Nihayet kenarına geldiler bir kuyunun. Yâni son perdesine gelinmişti oyunun.

Tavşan dedi : "O aslan yaşıyor bu kuyuda, Böylece el altında içeceği suyu da."Eğilerek baktılar beraberce kenardan :Dipte bir aslan vardı, bir de yanında tavşan. Bu kendinin sudaki yansımasıydı ama, gerçek gibi göründü bizim koca aslana. Kocaman kükremesi kuyuda yankılandı, böylece gördüğüne bir kat daha inandı. Cesaretle atladı üzerine düşmanın
Son hamlesi oldu bu, o zavallı aslanın.

Kuyu oldukça derin, taşları da pek sertti;Bu çok cesur atlayış onu canından etti. Güçlü olmak iyidir, ama zorbalık kötü.

Aslan güçlü ve kudretliydi ama bilgelikten, ilimden yoksundu. Bu yüzden tavşan zekasıyla aslanı yenmişti. Çünkü Aslan aklını iyi kullanamamıştı.

 Güçlü bir vücuda da sahip olsan herzaman güçlü bir zihne ihtiyacın vardır.

İşte bu yüzdendir ki “ilim, bilim” çok önemlidir. Zeki olmak kadar bu zekayı doğru yönetmek, doğru yönde yönetmek de önemlidir. “İnanç” diyerek başlamıştım yazıma. Toprağımızın, ülkemizin, dinimizin güzeliklerini, kültürel zenginliklerimizi yaşatamadık çünkü bilim ve ilimde Batıdan geri kaldık. Büyük, güçlü ve kudretli bir imparatorluktuk, fakat batı ilim ve bilimde ilerlerken biz payımıza düşeni yapmadık. Toplum olarak okumakta, araştırmaktan sorgulamaktan hep kaçındık. İşte bu yüzdendir ki öğretmenlerimize, anne-babalara ve gençlerimize düşen en birincil görev gelişmek ve geliştirmek için bugün adım atmaya başlamaktır.

Bir ülke ancak ilim ve bilimle gelişir, kalkınır.

 Kurtuluş, gençlerin zihinde saklıdır. İlmin bittiği yerde ise esaret başlar.

güvenilir bahis siteleri - deneme bonusu - canlı bahis - kaçak iddaa - casino siteleri -