Kıbrıs’ın kuzeyinde az sayıda ormanlık alan vardır…
   Bunları da yakıyorlar…
   Yangın nedeniyle bazı vatandaşların konutları ve arazileri de zarar görüyor…
   Fakat tek derdi maaş ödemek olan KKTC hükümeti; mağdurların yarımına koşamıyor, onlara tazminat ödemiyor…
   Vatan, millet nutukları atarken, bir an için olsun bu topraklar üzerinde yaşayan insanlara değer verilmesi düşünülmüyor…
   Öyleyse bu nutuklar temelsizdir…
   Temelsiz olduğu için de halktan destek bulması mümkün değildir…
   Tersini düşünen varsa buyursun referanduma…
   Yapılan tüm kamuoyu araştırmalarında halkın ezici bir çoğunluğu siyasilere güvenmediğini söylüyorsa burada durmalı ve bazı sonuçlar çıkarılmalıdır…
   Fakat bunu dahi yapmıyorlar…
   Kıbrıs’ın kuzeyinde yaşayan KKTC vatandaşları gibi Koruçam’daki Maronit’ler de yangınlardan zarar gördü…
   Ama kendi vatandaşını dahi tazmin etmeyen bir yönetim, Maronit’lerin sorunlarıyla hiç ilgilenemezdi…
   Nitekim öyle oldu ve güneydeki hükümet, kuzeyde yaşayan Maronit’lere hane başı 20’şer bin Euro tazminat ödemeyi kararlaştırdı…
   İşte devlet yönetmek budur…
   Devleti yönetmek, halka sahip çıkmak, güven vermek ve derdine çare bulmaktır…

Yolları kim yapıyor?

   Bir başka önemli konuya geçelim…
   Kıbrıs’ın kuzeyinde yolların durumundan hepimiz şikayetçiyiz…
   Ana yollar gibi köy yolları da çökmüş, yıpranmış ve tehlike arz eder durumda…
   Fakat halktan ‘yol parası’ alan hükümet, bu parayı da maaşlarda kullanıyor…
   Yani altyapı için yeterli kaynak ayırmıyor…
   Durum böyle olunca yolların bakım ve onarımı büyük ölçüde Türkiye’ye kalıyor…
   Türkiye’nin bu yıl için KKTC’nin köy yollarına ayırdığı bütçe 230 milyon iken, KKTC’nin ayırabildiği payın sadece 40 milyon olması dikkat çekicidir…
   En ufak bir durumda Türkiye’ye saldıranların, bir de bu rakamlara bakmasında fayda vardır…
   Kendi vergilerimizle kendi yollarımızı dahi yapamıyorsak, bu durumu ciddiyetle sorgulamalıyız…
   Kuşkusuz vergi meselesi de sorgulanmalı…
   Diyalog’ta her gün yayınladığımız vergi listelerine bakarsanız, durumun ne kadar üzücü olduğunu anlamakta zorlanmazsınız…
   Saatlik gelirini bir yıllık vergi olarak vermeyen ‘büyük patronlar’ sayesinde bu ülkenin geleceği için umutlanmak boşa kürek sallamaktır…
   İyi haftalar…