Kıbrıslı Türklerin en büyük özelliklerinden biri; birçok olay karşısında suskun veya tepkisiz kalmaktır…
Özellikle hayati önem taşıyan konularda suskun kalırsanız; sizi anlayan insan bulamaz, doğruların öğrenmesine yardımcı olamazsınız…
Mesela; 1974 öncesi ve sonrasındaki yaşam kalitesi, güvenlik koşulları, eğitim, kültür, sağlık ve sosyal yaşam…
Bizler özellikle 1974 sonrasında ‘bir yandan yaşam koşullarının değişmesi’, diğer yandan savaşın getirdiği kazançlar sayesinde; mücadele tarihimizi ve şanlı direnişimizi de unutur hale geldik…
Üretimi ve ihracatı yok denecek kadar az; kamu maaşlarını ödemekte zorlanan küçücük bir devlet düşünün…
Maaşları ödemekte zorlanmasının nedenini bilmeyen var mı?..
Bütçesinin yüzde 85’ini maaşlara harcayan bir başka yönetim şekli var mıdır dünyada?..
Biliyoruz ki benzeri yoktur…
Buna karşın ‘düzelme’ yönünde adım atamıyor, maaş ödemede zorlandığımız zaman ananın kapısına dayanıyoruz…
“Ana para vermezsen maaşları ödeyemeyiz” diyoruz…
Sonra da ananın müdahalesinden rahatsızlık duyduğumuzu söylüyoruz…
Bu kadar büyük bir çelişki içindeyiz…
Ama bunu da görmezden geliyoruz…
İşimize geldiği gibi hareket ediyoruz…
Geçmişimizi bilmiyorlar
Bir başka önemli soruna dikkat çekelim…
Bırakın yabancıları, kendi gençliğimiz tarihimizi, geçmişte verdiğimiz mücadeleyi bilmiyor…
Yarattığımız bu bozuk düzen sayesinde bugünün gençlerine, çocuklarına ve ülkemize sonradan gelenlere dahi 1974 öncesindeki yaşantımızı anlatamadığımız için yanlış anlamalara, eleştirilere, zaman zaman da hakaretlere maruz kalabiliyoruz…
Kıbrıslı Türklerin 1920’li yıllarda bile Türk bayrağı ile yatıp kalktığını, Türkiye’nin tüm bayramlarını; Türkiye’nin birçok ilinden çok daha büyük bir heyecanla kutladığını; Atatürk devrimlerini, Türkiye’den önce benimseyerek uyguladığını anlatamadık…
Hatta okullarımızda Türkiye Milli Eğitim Bakanlığı tarafından öngörülen kitapların okutulduğunu, Türk vatandaşlarına anlatamadık…
İşte o yüzdendir ki; Kıbrıslı Türkleri uzaktan tanıyanlar bizlere “siz 29 Ekim’i kutluyor muydunuz ki?” diye sorabiliyor…
Onlara kızma hakkımız yok…
Kuşkusuz; Kıbrıslı Türklerin, iki toplumlu bir adada daima barış ve dostluktan yana olduğunu da her fırsatta dile getirmeliyiz…
Şimdi ağır ekonomik sorunlar yaşıyoruz…
Önümüzdeki aylarda bu sorunlar daha da ağırlaşacak…
Ama sırf ekonomik sorun var diye ‘nasıl olursa olsun’ düşüncesiyle herhangi bir çözüm şekline sarılamayız…
Önceliğimiz güvenliktir…
Bunu ve bu ada üzerindeki siyasi eşitliğimizi garanti altına alan bir çözümün her iki toplum için de yararlı olacağını kabul etmeliyiz…
Sayın Alar , KKTCnin geldiği noktada Sadece batırdığımız Ekonomik sorunumuz mu var yani !
Uzman Doktorsuz İlaçsız Cihaz’sız Sağlık Sistemimizle Sağlık Sorunumuz yok ! Suçlular Sahtekarlar Ülkesi KKTCde Uyuşturucuların Hırsızlar ve Tetikçilerin kol gezdiği Yollarına Çıkmaya korkar olduğumuz Kapılarımıza 3 Kilit vurduğumuz Ülkemizde Güvenliğimiz var mı acaba ! Avrupanın en Pahalı Ülkesi KKTCde Beslenme ve Gıda Sorunumuz yok mu yani ! Her yağmurda Lağım Suları ile yoğrulan ve Sular altında kalan Ülkemizde Alt Yapı Sorunumuz yok mu yani ! Yılların Kötü Siyaseti ve Yönetimi ile Gelecek güvencesi olmayan KKTCnin Göç Sorunu mu yoktur yani ! Gerçekçi olmalıyız 74 sonrası Sayıları her geçen gün azalan Kıbrıslı Türkler için en büyük Sorun Yönetilemeyen KKTCnin ta kendisi değilmidir yani ! Zenginlikler içinde kurup 42 yıldır her geçen gün daha kötüye gittiğimiz ve Batırıp talan ettiğimiz KKTCden Kaçanlarımız veya Kaçacaklarımızın nedeni gerçekten Eokacılar mı yani ? 2025 yılı KKTCsini geride bırakıyoruz da
Yeni yıla gireceğimiz KKTCde Kim Umutla Refahla Sağlıkla ve Güvenle 2026’ya bakabilir ki !