Baf Ülkü Yurdu ilk yarının son haftası ile birlikte geride kalan 7 haftada sadece 1 puan alarak büyük bir düşüş yaşamıştı. K.Kaymaklı karşısında mutlak galip gelmek zorundaydı. Çünkü kaybederse çok daha gerilere düşecek, belki de farklı sesler de çıkacaktı.

  Takımın çok dar olması, gençlerin fazlalığı ve sakatların çokluğu onların en büyük sıkıntısı oldu. Maçın genelinde gol olabilir diyeceğimiz sadece 2 pozisyon vardı. Maçın başında Kossi’nin kaçırdığı net pozisyonla gol olan pozisyon vardı.
  Bu galibiyet alınırken oyun olarak rakibi gibi vasatı aşamadılar. Attıkları gole kadar verdikleri savaşın çok daha fazlasını golden sonra skoru korumak için verdiler.
  Defansta H. Taşçı ve İ. Hatay çok mücadele ettiler ve rakiplerine gol olur dediğimiz pozisyon vermediler. İleride hiç çoğalamadılar. Kossi ve Adeola çok çok yalnız kaldılar. Buna rağmen orta alanda ve defansta rakibine topla oynayacak fazla alan bırakmadılar.
  Oyundan çok alınan galibiyet kadar kazanılan morale takımın çok ihtiyacı vardı. Savaşarak kazandılar diyebiliriz.
  K.Kaymaklı son maçta Çetinkaya karşısında aldığı galibiyetle rakibine oranla çok daha rahattı. Onlar da bir türlü istikrarı yakalayamayan takımlardan. Kupada rakibine farklı mağlup olarak rövanş için büyük bir dezavantaj içinde.
  Bu maçı kazanarak alt tarafla ilişkisini tamamen kesmek ve kalan maçları daha rahat oynamak istiyordu. Fakat maçın genelinde topa açık farkla sahip olmalarına rağmen gol olur diyebileceğimiz pozisyonları olmadı. Kalesinde en net pozisyonları gören de onlar oldu.
  İlerideki Osita ve Okafor adeta biz miyiz yabancı oyuncu der gibiydiler. Maç boyu hiç etkili olmadıkları gibi arkadaşlarının kötü oyununa da katkı koydular.
  Çok fazla ileri çıkmayan rakiplerinin sıkışık oyununda pozisyon bulamadılar. Genç oyuncuların fazlalığı ve oyunda insiyatif alabilecek birinin olmaması da oyunlarını etkileyen başlıca etkenlerden biri oldu.
  Rakipleri gibi kendileri de vasatı aşamayan bir oyun oynarlarken atanın kazanacağı bir maçta gol atamayarak maçı kaybettiler.