Kuzey Kıbrıs öyle bir yer oldu ki; ne yapsanız insanlara yaranamazsınız…
   Bunun temelinde ganimet ekonomisi ve dünyada benzeri görülmemiş düzeyde partizanca yönetilme alışkanlığı vardır…
   Ayrıca kültürsüzlük sorunu…
   Üniversitelerin sayısı arttıkça, Kıbrıslı Türklerin kültüründe çok ciddi gerilemeler yaşandı…
   Sırf ‘daha rahat’ ve ‘daha kısa süreli’ askerlik için herhangi bir üniversitenin, herhangi bir bölümüne girmek ve mezun olmak erkekler için öncelik oldu…
   Aileler, işin başında ‘yanlış yaptıklarını’ bildikleri halde; ilerleyen yıllarda bu yanlışları kendi zihinlerinde doğruya çeviriyor ve mezun olan çocuklarına mutlaka devlet kurumlarında iş istiyor…
   Devlet kurumu olmazsa, çok ciddi bir şekilde saldırılar başlıyor…
   Siyasi partiler de bu gerçekleri dikkate alarak devleti batırma pahasına ilk fırsatta kendi yandaşlarını istihdam yönüne gidiyorlar…
   Hâlbuki bugün senin yandaşın görünen, bir sonraki seçimde diğer partinin saflarında yer alıyordur…
   Çünkü bu kez gündemde terfi ve makam talebi vardır…
   Makamlar öylesine bir işgal edildi ki; devletin hizmetleri zaman içinde dibe vurdu…
   Neyse bunları çok daha kapsamlı bir şekilde tartışmak için zamanımız vardır…
   Biz bugüne bakalım…
   Bugün için KKTC devleti, eski Başbakan Yardımcısı’nın da itiraf ettiği gibi batmış durumdadır…
   Elle tutulur, güven veren hiçbir kurumu yoktur…
   Telefon Dairesi, Toprak Ürünleri borç batağında…
   KTHY’nin borçları duruyor…
   Geriye ne kaldı?..
   Su Dairesi, personel ve araç-gereç eksikliği yüzünden hizmet veremeyecek duruma geldi…
   Aynı şekilde Karayolları ve Posta Dairesi de…
   Para toplayan Araç Kayıt Dairesi bina değişikliğine gitmiş olsa da personel eksikliği ve diğer başka nedenlerle verimsizliği devam ediyor…

Ne yapmalıyız?

   Gelinen noktada gözümüz, kulağımız Ankara’dan gelecek parada…
   Cari açığımız nasıl kapatılacak?..
   İki hafta sonra 13’üncü maaşlar nasıl ödenecek?
   Maliye Bakanı şimdiden dokuz doğuruyordur…
   Zamanında bu konuda ‘erteleme’ kararı alınsaydı, bugünkü durum çok daha farklı olurdu…
   Ama bunu da geçelim…
   Şimdi yapacaklarımız ve yapmamız gerekenler çok önemlidir…
   Türkiye’den tek kuruş gelmese dahi ayakta durabileceğimiz bir ekonomik düzen yaratma şansımız vardır…
   Bunun için de ilk adım ülkeye para akışını sağlamaktır…
   Yani yatırımcı getirmek…
   Yatırımcı istiyorsanız, her türlü kolaylığı sağlayacaksınız…
   “Ülkemizi ele geçirdiler… Vay orası da gitti, burası da gidiyor” havasından kurtulacaksınız…
   “Ülkemiz yabancıların eline geçecek” diye sağa sola saldıranlar;  diğer yandan övgüyle söz ettikleri Güney Kıbrıs’ta bizdeki gibi yasakçı zihniyetin olmadığını göremiyorlar…
   İngiltere’de yaşayan aile yakınlarının istediği kadar konut alabildiğini de bilmiyor, öğrenmek istemiyorlar…
   Yaşanmakta olan krizin etkilerini azaltabilmek için toplumsal seferberlik ilan etmeli ve buna uymalıyız…