Bir Kıbrıslı Türk olarak gurur duydum. Çünkü Mayıs 2025 itibarı ile 36 OECD ülkesindeki enflasyon tablosunda, birincilikler Kıbrıs’a ait. En yüksek enflasyon %39,98 ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin. En düşük “sondan birincilik”; “Kıbrıs Cumhuriyeti”ne ait. Eksi, % -0,20. Bundan ötürü, Kıbrıs Türk Toplumunu yönettiğini iddia edenlerin iki elini başının koyup, düşünmesi gerekir.
Gelin bir de bu enflasyon liderliğinin alt kırımlarına bakalım. Bu verilerin tümü de resmi İstatistik Kurumu verisidir. Mayıs 2025 itibarı ile KKTC’de Genel Enflasyon %39,98 iken bunun alt kırımlarında; 
Elektrik alanında enflasyon %45,11
Kira alanında enflasyon %68,93
Haberleşmede enflasyon  %69,13
Meyve sebzede enflasyon % 46,82
Kuzu etinde enflasyon  % 58,93
Sağlıkta enflasyon  %62,64
Eğitimde enflasyon % 72,47
Evet, bunlar bir ailenin geçim ve işletmelerin üretim için en temel gereksinimlerinden bazıları. Bu hal ile hane halkı nasıl geçinecek? Beslenme, barınma, sağlık ve eğitim için bütçesi ne hale dönecek? Aynı olgu esnaf, işletmeler için geçerlidir. İşyeri için kira, elektrik gideri ve bu hane halkı giderleri için birlikte çalıştığı ücretli emekçinin geçim derdinin yol açtığı sıkıntıları nasıl göğüsleyecek? 
Üstelik bizim Kıbrıs sorunu gibi de bir derdimiz var. Adanın Kuzey yarısında, 36 OECD ülkesinin en yüksek enflasyonu yaşanırken; adanın Güney yarısında ise en düşük enflasyon yaşanıyor. Böyle bir halde yönetenler istediği kadar hamaset nutku atsın, bu hal ile toplumsal mücadelede sağlıklı sonuçlar elde etmek çok zor olur. Üstelik biz bir anlamda Güneyden daha şanslıyız. Çünkü Savunmaya dönük hemen hemen çok az bir kaynak ayırıyoruz. Savunma giderimizin önemli kısmını, Türkiye karşılıyor. Ama Güney, kendi GSMH ciddi bir kısmını, kendi savunma giderleri için kullanıyor. Buna karşın enflasyon konusunda sondan birinci. Bu nereye benziyor? 1974’ten 1994’e kadar 20 senede, Elektrik üretimi için tek kuruş harcamadık. Kıbrıslı Rumlara da aldığımız elektriğin karşılığında, tek bir kuruş dahi ödemedik. Ama halktan da elektrik paralarını toplayıp, hiçbir de yatırım yapmadık. İşte bu halden hala ders çıkartmadığımızı bu olay bize gösterir. Çünkü bu hale rağmen, hala yönetenler; Kuzeydeki bu yüksek enflasyonun nedenleri üzerine bir an olsun kafalarını takmıyorlar. Hala olayı yalnızca izolasyonlarla ilişkilendiriyorlar. Ne TL’nin değer kaybının ağır enflasyona etkisini, ne izledikleri popülist politikalar ile kamu yönetimindeki bozulmanın, savurganlığın bundaki etkisini konuşuyorlar. Konuşmayı bırakın, konuşulmasına da tahammülleri yok. 
Evet artık gerçekleri konuşmak gerekir. Bu tablo ile Kıbrıs sorununda ilerlemek de ciddi sorundur.