Gündüz tarlada veya kasabada çalışan babalarımız geceleri kahvede buluşur, hem eğlenir, hem de köydeki gelişmelerden haberdar olurlardı. Kim koyunlarını satmak ister; kim işsiz kaldı… Kimin başı belada, kimin işleri yolunda… Bütün bunlar kahvehanedeki konuşmalardan öğrenilirdi…
Şimdi bunun yerini sosyal medya araçları aldı. Kuzey Kıbrıs’ta en yaygın olan Fecebook’tur. Facebook’ta kısa bir gezinti, kimlerin meyhane keyfini devam ettirebildiğini, kimlerin emekli olduğunu veya devlet dairesinde doğum günü kutladığını görmenizi sağlayacaktır.
Seçim kampanyalarını da sosyal medyadan izlemeye başladık. Hangi aday nereyi ziyaret etti? Kim hangi adayla dolaşıyor? Bütün bu bilgileri sosyal medyadan derlemek mümkündür. Siyasal veya toplumsal gözlemlerinizi de bu bilgilere dayandırıyoruz artık.
Dikkatli bakanlar; restoranlarda gördükleri ile devlet dairelerinde doğum günü kutlayanların aynı kişiler olduğunu fark edeceklerdir. Aynı kişileri parti toplantılarında görürseniz de şaşmamalısınız. Gençlik yıllarında çarşıda dükkan sahibi olarak bıraktığınız birinin yakın zamanda devlet dairesinden emekli olurken çektiği fotoğrafa da rastlayabilirsiniz tabii… “Ne zaman devlete girdi?” diye sorar ve yanıt almak isterseniz, partisinin iktidarda olduğu yılları anımsamanız yeterli olacaktır.
Facebook’ta kısa bir gezinti de gösteriyor ki KKTC’de demokrasi devlet rantını paylaşmanın veya kamu kaynaklarını kırışmanın aracı haline gelmiştir. Bu nedenle parti liderlerinin söylediklerine aldıran da kalmamıştır. Partilerin açıkladığı programlara ilgi o kadar azalmıştır ki bu seçim kampanyası süresince herhangi bir siyasi programın yayınlandığına bile tanık olamadık.
Kampanya nedeni ile şunu bir kez daha görmüş olduk: Partilerimiz, kamusal kaynaklardan pay almasını sağladıkları kişiler sayesinde ayakta durmakta ve siyaset yapmaya devam edebilmektedir. Bunlar partilerimizin değişmeyen seçmenleridir. Kırgın olanları eksiltmeniz, rakip partinin kırgınlarını eklemeniz halinde partinizin önünüzdeki ilk seçimde alabileceği oyu tahmin etmeniz de mümkündür.
Bu siyasal sistemin Kıbrıslı Türklerin herhangi bir sorununu çözmesi elbette mümkün değildir. Partilerin birer kast haline gelmesine neden olan ve katılaştıran bugünkü siyasal sistemin değişmesi için ise toplumsal yapının tam olarak çökmesi ve dağıtılacak rantın tükenmesi gerekecektir. 
Bazı filozofların “yapıcı yıkıcılık” dedikleri şey gerçekleşmeden bu düzen de değişmeyecektir!

İki gün sonra oy kullanacağız. Seçim partiler için önemli ama kapısına uğranmamış, oyu talep edilmemiş binlerce seçmen var. Onlar kendilerini dışladılar; sistem de onları dışladı. Artık kastların yarışına tanıklık ediyoruz.