Dışişleri Bakanı Kudret Özersay, basın mensuplarına büyük bir kolaylık sağlayarak 45 yıldan beri kapalı tutulan Maraş kentini görmelerine ve görüntü almalarına olanak sağladı…
   Oraya götürülenler ‘Türk basını’ ve ‘Kıbrıs Türk basını’ adına akredite olan insanlardı…
   Aralarında kamu görevlileri de vardı…
   Kentin gezilmesi, görüntü alınması ‘iyi niyetli’ bir düşüncenin ürünüydü…
   Fakat; gezinin devam ettiği saatlerde sosyal medya üzerinden yapılan fotoğraf paylaşımları ve o paylaşımların altındaki yorumların önemli bir kısmı üzüntü vericiydi…
   Bazı kişiler hızını alamayarak, otellerden çıkarılan jeneratörlerin askeri kampa götürüldüğünü ve hangi tabur, hangi bölük için kullanıldığına kadar detay vermeyi büyük bir ustalık olarak kabul etti…
   Ne ilginç bir durum…
   Tarihe tanıklık yapmanın madalya kazandıracağını düşünmek de bir yetenektir!..
   Halbuki; 1963’te, hatta ondan öncesinde bombalanan, yakılan, yıkılan evlerimiz, köylerimiz vardır…
   Rum basınında bunlardan kaç tanesini görebildik acaba?..
   Veya neden göremediğimizi merak eden yok mudur?..

Neden bu hale geldi?

   Evet; 45 yılda harabeye dönen bir kent var…
   Bu kentin açılması için Rum tarafına 10 kez öneri sunduğumuzu ve her defasında Rum liderliğinin ‘geri dönüşü’ reddettiğini itiraf eden sağduyu sahibi Rumlar vardır…
   Maraş’a karşılık, Ercan Havaalanı’na uygulanan uçuş yasağının kaldırılmasını kabul etmiş olsalardı; harekattan 4-5 yıl sonra Maraş’a dönmüş olacaklardı…
   Böylece bu muhteşem turizm kenti ‘hayalet kent’ durumuna gelmeyecekti…
   Güneyin turizm gelirleri ikiye katlanacaktı…
   Şimdi yapılması gereken, 45 yıl sonra çöken otel ve evlerin iç görüntülerini paylaşarak “Bakın nasıl yıktık?” demek yerine; buraları nasıl canlandırabileceğimizi’ düşünmek ve yapıcı fikirler üretmektir…
   Kıbrıs sorununun çözülmesi halinde Maraş’ın Rumlara iadesini defalarca kabul ettiğimiz Birleşmiş Milletler’in kayıtlarında vardır…
   Öyleyse; bundan sonra farklı bir tavır izleyemeyiz…
   Ancak; yeni bir müzakere sürecine girilmesi ve yine uzlaşma sağlanamaması halinde Maraş’ın Türk yönetiminde, eski sakinlerin iskanına açılması doğru olandır…
   Böylesi bir adımın atılması halinde ilk etapta Maraş göçmenlerinin yüzde 40’ının dönmeye hazır olduğu biliniyor…
   Dönüş yapanlara vergisiz yatırım ve tamirat hakkının sağlanması ve insanların mutlu olması halinde ikinci etapta yüzde 30’luk bir kesimin daha geri dönmesi söz konusudur…
   Kıbrıs Türk tarafının dostluk ve barış mesajını bu şekilde dünyaya gösterme girişimini herkes desteklemelidir…
   Eylül ayından itibaren Kıbrıs’ta hiçbir şey eskisi gibi olmayacak…
   Büyük zararlar görmek istemiyorsak, kendi kendimizi vurmaktan vazgeçmeli ve haklılığımızı savunmalıyız…