Maraş; bundan 49 yıl öncesinde Kıbrıs’ın en güzel, en gözde turizm bölgelerinden biriydi...
   Fakat; 1974 Barış Harekatı sonrasında bu kent kendi kaderine terk edildi...
   İki toplum arasında kalıcı bir anlaşma yapılamadığı için, Rum göçmenler buradaki mülklerine dönemedi...
   Ne var ki; Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin kararıyla, KKTC Yönetimi de burasını yerleşime açamadı...
   Aradan geçen uzun yıllar, Maraş’taki binaların büyük ölçüde çökmesine yol açtı ve zararın boyutları daha da büyüdü...
   İnsan bu duruma üzülmez mi?..
   Elbette üzülür...
   Öyleyse; bir çıkış yolu bulmalı ve Maraş yeniden eski günlerine dönmelidir...
   Bunun için de en uygun yöntem, Kıbrıs sorununa kapsamlı bir çözüm bulunmasıdır...
   Kıbrıslı Rumlar, 2004 yılında Annan Planı’nı kabul etmiş olsalardı, tüm göçmenler Maraş’a dönmüş olacak ve burası yeniden turizm faaliyetlerine başlayabilecekti...
   Büyük fırsatı kaçırdıkları için hasta olup, hayatını kaybeden Maraşlı Rum göçmenler vardır...
  Onlar adına da üzgünüz...

Ne yapılmalı?..

   KKTC hükümeti son zamanlarda Maraş’ın ‘Türk Yönetiminde’ açılmasından söz ediyor...
   Hatta büyük iddialar havada uçuyor...
   “Tapusu bizde, haydi açalım, şahlanalım, Doğu Akdeniz’in Singapur’u olalım” deniliyor...
   Bunca zaman Maraş olmadan da Singapur olamaz mıydık?..
   Ayağımıza taş bağlayan mı oldu?..
   Güzel Girne’mizi neden geliştiremedik.?..
   Tarihi Girne Antik Limanı’nı dahi yönetemediğimiz gerçeğinin arkasına saklanarak, Doğu Akdeniz’in Singapur’u olma iddiasında bulunabilir miyiz?..
   Yabancılar bu halimize bakınca gülmezler mi?..
   Bizimle dalga geçmezler mi?..
   Kuzeydeki paha biçilmez tarihi eserlerin büyük bir çoğunluğunu yağmalayıp, çürümeye terk eden bizlerle alay edenlere kızabilir miyiz?..
   Girne’deki turizm yatırımlarına yol götüremeyen, yatırımcılara ‘düşmanca’ bakan, haberleşmede çağ dışı kalan, elektrikte kendi insanını bile ağlatan bir ülke Singapur olabilir mi?..
   Lafla Singapur olamayacağımızı hepimiz biliyoruz...
   Kıbrıs sorununun çözümüne yönelik olumlu bir gelişme yaşanırsa, Maraş’ın geleceği zaten müzakere masasında belirlenecek...
   Aslında; Kıbrıs sorununa kapsamlı bir çözüm bulmak; diğer tüm seçeneklerden daha önemli ve daha çok gereklidir…
   Sadece iki toplumun geleceği açısından değil; Türkiye’nin, AB ile ilişkilerinin gelişmesi açısından da adadaki soruna kalıcı bir çözüm bulmak hayati bir meseledir…   

Yapıcı öneri

   Güney Kıbrıs’ın ünlü avukatlarından, Cumhurbaşkanlığı bağımsız adayı Ahilleas Dimitriadis’in, tam bir yıl önce ortaya koyduğu bir öneri vardı…
   Dimitriadis, “Maraş, Kıbrıs sorununun çözümünde mihenk taşıdır” diyerek iki toplumun burada işbirliği yapmasını önermişti… 
   Dimitriadis, Kıbrıs konusunda fanatik duygularla hareket etmeyen önemli bir isimdir…
   Korona günlerinde yapmış olduğu önemli bir çağrı vardı…
   Ne yazık ki; bu çağrı adanın her iki kesiminde de yankı bulmadı…
   Hiç kimse bu yapıcı öneriyi değerlendirme ve görüş belirtme zahmetine katlanmadı…
   Dimitriadis, 1974’ten beri atıl vaziyetteki Lefkoşa Uluslararası Havaalanı’nın ‘iki toplumlu Korona hastanesi’ olmasını önermişti…
   Böylece her iki toplumdan hastalar burada tedavi görecek ve bu durum yakınlaşmaya önemli katkı sağlayacaktı…
   Ama iki tarafın siyasi liderliği bu yapıcı öneriyi ciddiye almadı…
   Dimitriadis, Maraş’la ilgili önerisi de son derece önemliydi…
   İki toplumun burada işbirliği yaparak, ölü kenti ayağa kaldırması halinde bu ada dünyanın sayılı zengin ülkelerinden biri haline gelebilirdi…
   Maraş’ın, Singağur olabilmesi için Dimitriadis’in önerisine önem verilmeli ve desteklenmelidir…
   Ekonomik kriz altında inleyeceğimize, yeni fikirler geliştirerek karşı tarafı da uzlaşıya çekmeliyiz…
   Sürekli savunmada kalarak siyaset yapamayız…
   Ülkemize ve halkımıza hizmet edemeyiz…