Ülkesini ve halkını seven yöneticiler, en iyi hizmeti verirler...
  Daha çok üretmek, daha çok satmak veya daha başarılı olmak isterler...
  Ülkesini ve insanını sevenler; çevreyi gözü gibi korur, yeşillendirmeye öncelik verirler...
  Ne kadar çok ağaç, o kadar temiz hava...
  Ne kadar az kirlilik, o kadar az kanser...
  Ne kadar çok yeşil park, o kadar çok mutluluk...
  Ne kadar düzen, disiplin ve denetim; o kadar güven...
  Ne kadar temizlik ve güler yüzlü hizmet, o kadar çok turist...
  Turist demek; ekonomik açıdan kalkınmak, refah içinde yaşamak demektir...
  Turist sayısı arttıkça, bu ülkede daha çok üretim, daha çok satış olur...
  Ticaret daha da gelişir...
  Ne var ki; turizmi geliştirebilmemiz için önümüzde birçok engel vardır...
  Bunları aşmak ve başarmak kolay değildir...
  Engellerden bir tanesi doğrudan uçuşlardır...
  Rum tarafının etkili olduğu ambargoların sonucunda yabancı bir ülkeden kalkan uçaklar Ercan’a gelemiyor...
  Turistler ise aktarmalı uçuş yapmayı sevmiyor...
  Aktarmalı uçuş, daha çok zaman harcamak, hatta eziyet çekmektir...
  Bir başka sorun, tanıtım faaliyetlerimizin yetersizliğidir...
  Bu iki önemli başlığa ilaveten bir de kendi kendimize uyguladığımız ambargolar vardır...
  Yatırımcı gelmediğinde kızıyoruz; yatırımcı geldiği zaman da onlara ‘hırsız’ gözüyle bakıyoruz...
  Sanki bu ülkede yükselen otelleri, turistik tesisleri yüklenip götüreceklermiş gibi temelsiz görüşler üzerine politikalar üretiyoruz...
  Zaman zaman KKTC’nin kalkınmasına karşı çıkan ve bir düşmandan daha kötü fikirler taşıyanları yetkili görevlere getiriyoruz...
  “Yapmam arkadaş” dediği zaman, ona “yapma” deyip, aferin çeken siyasilerden icraat bekleyerek kendi kendimizi avutuyoruz...

Yerel yönetimler iflasta

  Belediye sayısını 28’e çıkarırken, bizlere ‘Bin Bir Çevre Masalı’ anlatmışlardı...
  Sonrasında anlatılanların tam tersi oldu ve uzun süre devam eden tartışmaların ardından belediyelerin sayısı 18’e indirildi...
  Ne var ki; halka ve sorumlu oldukları bölgeye beklenen hizmeti veremiyorlar…
  Bunun en önemli nedenlerinden biri kaynak yetersizliğidir…
  Kaynaklar neden yeterli olmuyor?..
  Elde edilenlerin tamamına yakını maaşlara ve sosyal yatırımlara harcanıyor da ondan…
  Öyleyse; böylesi bir yapı sürdürülebilir değildir…
  Böylesi bir yapının çevre sorunlarına çözüm getirmesi veya daha güzel kentler yaratması mümkün değildir…
  Gerçekleri görmezden gelemeyiz…