Türkiye ile KKTC arasında 8 yıl önce imzalanan ‘Ekonomik Protokolün’ temel amacı şu şekilde izah edilmişti:
   - Kuzey Kıbrıs’ta cari açıkları azaltmak...
   - Kamu borçlarını aşağılara çekmek...
   - Özel girişimciliği teşvik ederek istihdam olanaklarını artırmak...
   - İşsizliği azaltmak, toplumun refah seviyesini yükseltmek...
   - Fert başına düşen milli gelir 17 bin dolara yükselecek...
   Peki bunların hangisini başardık?..
   Cari açık tarihin en üst seviyesine yükseldi…
   Özel girişimcilik teşvik yerine darbelerle geriledi…
   Özellikle pandemi sürecinde özel sektöre gerekli desteklerin verilmemesi nedeniyle işsizlik patladı…
   Toplumun refah seviyesi dibe vurdu…
   Fert başına düşen milli gelir 7 bin doların altına düştü…
   Demek ki; önemli olan protokolü imzalayıp, Ankara’dan parayı almak değilmiş…
   Önemli olan yapılması gerekenleri yapmak ve doğru yönde karar almaktır…
   Üzülerek görüyoruz ki; mevcut sistemle ve kökleşmiş siyaset anlayışıyla bu küçük ülkeyi düzlüğe çıkaracak kararlar almak imkansızdır…
   Yönetim anlayışı ve çürümüş yasalar değişmediği sürece hiçbir siyasi güç ‘yanlışları ortadan kaldıracak’ ve ülkeyi düzlüğe çıkaracak kararlar alamaz…
  
Pisliğin içinde yüzüyoruz

   Geçmişte hiç olmazsa Türkiye’den bir yetkili geleceği zaman ‘geçiş noktalarını’ temizliyor, solmuş trafik ikaz işaretlerini boyuyorduk…
   Şimdi onu da yapamaz haldeyiz…
   Uçak indiği zaman kırmızı halıyı çekmek kolaydır…
   Gelen konuk bakanı karşılamak için yüzlerce kişinin eline bayrak vererek Ercan’a götürmek de kolaydır…
   Ama ondan sonrası zordur…
   Ülkeyi temizlemek, yeşillendirmek, çukurları kapatmak aklımızın ucundan dahi geçmiyor…
   Kuşkusuz sadece Türkiye’den bakan geldiğinde değil; yılın 365 gününde yollar temiz tutulmalı, yeşillendirilmeli, trafik ikaz işaretleri fark edilir bir duruma getirilmelidir...
   Lefkoşa’dan, Gazimağusa’ya giderken yolun bir kısmında New Jersey adını verdikleri beton refüjler vardır...
   Ama çok kısa bir mesafe...
   Buna karşın kilometrelerce mesafede orta refüjün koruyucu bariyeri yoktur ve böylesi bir durum can güvenliği açısından endişe vericidir...
   Küçük ülkemizde gereğinden çok daha fazla kamu personeli ve belediye çalışanı olduğu halde, çevre konusunda gerekli önlemlerin alınmaması gerçekten üzüntü vericidir...
    Bu anlayışa son verilmezse, geleceğe güvenle bakmak mümkün değildir...