Bir zamanlar Kıbrıs’ın kuzeyi için ‘cennetten bir köşe’ diyorduk…
  Peki şimdilerde?.. 
  Elbette güzel şeyler söyleyemiyoruz…  
  Çünkü; bu ülkenin her tarafı, her şeyi bozuktur…
  Yönetim şekli karmaşık, etkisiz ve başarısızdır…
  Anayasası, ülke gerçeklerine uygun değildir…
  Siyasi partileri, sivil toplum örgütlerinin büyük bir kısmı profesyonellikten çok uzaktır…
  En üst kademeden, en alt kademeye kadar kamu hizmetinde personel alımları ve görevlendirmeler büyük ölçüde tutarsız, istikrarsız, karmaşıktır…
  Devletin en önemli kurumlarında görev alan, hatta yönetici konumuna getirilen çok sayıda insan; makamını ve maaşını kabul ettiği kendi devletine karşıdır; kin veya nefret yüklüdür…
  Kendi kurumlarına ve farklı görüşteki siyasilere veya fikir insanlarına saygısı ve tahammülü yoktur…
  Gençlerin önemli bir kısmı Türkiye’nin garantörlüğüne veya Türkiye ile sıcak ilişkiye karşıdır…
  Karşı tarafın propagandasını yapmak önceliğidir…
  Bu ülkenin eğitim sistemi yetersiz ve başarısızdır…
  Eğitmekle görevli olanlar ciddi bir değerlendirmeden geçirilmediği için önemli bir kısmı mesleğini severek yapmıyor, başarılı öğrenci yetiştirme heyecanı taşımıyor…

Sağlık ağır hasta konumunda

  Bu ülkenin hastaneleri ve uzman kadroları yetersizdir…
  Bırakın tedavilerdeki başarıyı, çoğu zaman teşhiste ciddi yanlışların olduğu bilindiği halde; önlem alabilecek, yanlışları düzeltebilecek bir mekanizma yoktur…
  Bu ülkenin vatandaşları arasında ciddi kültürel, sosyal yaşam ve inanç farklılıkları vardır…
  Ekonominin lokomotifi olarak görülen turizmin önemli bacaklarından biri olan taksi işletmeciliğinde bile ciddi sıkıntılar vardır…
  Müşteriye hizmet anlayışı, can ve mal güvenliğini sağlama, yol tercihi, araç bakım ve onarımı, hal ve hareket gibi ciddi yetersizliklerin yanı sıra, turiste yanlış bilgi aktarma gibi sıkıntılar vardır…
  Şoför Kıbrıs kökenli ise; Türkiye’nin kontrolsüz nüfus aktarmasından başlayarak, ülkenin talan edilmesine kadar birçok konuda müşterisi ile sohbet etme meraklısıdır…
  Şoför; Türkiye’den gelip çalışma izinli ise veya vatandaşlık hakkı elde etmişse, o zaman Kıbrıslılardan şikayet etmekte, özellikle de Türk müşterisine “Bunlar bizi istemiyor” diyerek, daha ilk dakikadan yaşadığı ülkenin kalesine gol atabilmektedir…
  Bunları yıllar öncesinden tartışıp, gerekli önlemleri alabilselerdi bugün bu küçük ülke dünyanın sayılı yerlerinden biri olur, refah seviyesi yükselir, herkes mutlu ve huzurlu bir yaşam sürerdi…
  Ama olmadı…
  Barış Harekatı’ndan bu yana 48 yıl geçtiği halde bizler hala elektrik, su, yol ve yeşillik sıkıntısı yaşıyoruz…
  Bir tane lunaparkımız dahi yoktur…
  Ve bu sonucu yaratan bizlerdir…
  Ne ekmişsek onu biçiyoruz…