Hasan ERÇAKICA
Kıbrıs sorunu New York’ta ele alınıyor. Kimler arasında konuşuluyor, net olarak bilmiyoruz. Dış görünüşe bakarsak esas görüşme Türkiye Dışişleri Bakanı Fidan ile Kıbrıs Rum Yönetimi Başkanı Hristodulidis arasında yapılıyor. İki lider, bir saat süreyle baş başa görüşmüşler… Çocuklarının geleceğini konuşmadıkları kesindir. Bir saatin hal hatır sorarak harcanmadığını da tahmin edebiliriz.
Bir saatlik süre, diplomatik görüşmeler bakımından oldukça uzundur… Söylemek istediklerinizi rahatlıkla söyler; karşı tarafın söylediklerini de rahat bir şekilde beyninize kaydedebilirsiniz. Bundan uzunu, ekipler arasında uzun tartışmaları ve not tutmayı gerektirir zaten. 
Bu arada, Kıbrıslı iki liderin Kıbrıs’ta bile bu kadar uzun süre görüşemediklerini de not etmek gerekiyor. Geçiş noktalarının çoğaltılması veya rahatlatılması gibi insani sorunlar bile bu kadar uzun süreli ele alınmamıştır.
Bu olayın benzerleri, Kıbrıs sorunu ile ilgili olmayan Budapeşte’deki Avrupa Politik Topluluğu Zirvesi ile Cenevre’deki beşli görüşmede de yaşanmıştı. Hristodulidis ile Fidan, baş başa görüşme geleneğini, Mart ayında Cenevre’de gerçekleşen beşli konferans sırasında başlatmışlardı. Orada 15 dakika ile sınırlı tutulan görüşme, New York’ta bir saate kadar uzatılmış… Gündem yoğunlaşıyor; pazarlık derinleşiyor… Budapeşte’deki başlangıç, belli ki devam ediyor!
Bundan rahatsızlık duymalı mıyız?
Konuya nereden baktığınıza bağlı…
Kıbrıs sorunu, yıllardan beri devam ediyor ve özellikle Kıbrıslı Türkler olarak bizim hayatımızı olumsuz olarak etkiliyor. Çözümlenmesi için Fidan-Hristodulidis yakınlaşmasına ihtiyaç varsa, istedikleri kadar yakınlaşabilirler… 
Bu arada Kıbrıslı Türklerin “siyasi bir varlık” olarak tarih sahnesinden uzaklaştırıldıklarına dikkat çekenler olacaktır. 
Eh, olacak o kadar! 
Her şeyi Türkiye’den beklerken Kıbrıs sorununun çözümüne itiraz edecek halimiz yok değil mi?
Çözümün bedeli “yok sayılmak” olacaksa, buna da katlanmak gerekecek!