Bugün ‘hesaplaşma günü’ değildir…

   Önceliğimiz yaraların sarılmasıdır…
   Ev ve işyerleri hasar gören insanlara çok hızlı bir şekilde yardım eli uzatılmalıdır…
   Hasar tespitlerinin haftalarca, aylarca sürmesinin önüne geçilmelidir…
   Özellikle Lapta Belediyesi’nin mali gücü ile yaraların sarılması mümkün değildir…
   Borç içindeki belediye bu ağır yükün altından kalkamaz…
   Devlet, tüm imkânları seferber ederek, insanların mağduriyetini gidermelidir… 
   Sel felaketi yüzünden hayatını kaybeden dört gencimize gelince…
   Tarifi imkânsız büyük bir acı içindeyiz…
   Onlar için yas tutuyoruz…
   Onları geri getirmemiz mümkün değildir…
   Fakat; onların acılarını içimizde tutarak, bugünden itibaren farklı bir yönetim şeklini hayata geçirmeliyiz?..
   Peki ne yapmalıyız?..
   Yıllardır uyardığımız halde duymazdan gelinen dere yataklarındaki inşaatlar derhal ortadan kaldırılmalıdır…
   Köylerde ve kent sokaklarında inşaat atıkları vardır…
   Her yağışta bunların etrafa yayıldığını, ciddi tehlikeler yarattığını göremez miyiz?..
   Bu kadar basit işleri birilerinin kafamıza topuzla vurarak yaptırması mı gerekiyor?..
   Girne’de yağmur sularının denize akışını engelleyen ‘yasa dışı’ kaldırımlar vardır…
   Bunlar yıkılmalı, akış yolu açılmalıdır…
  Bellapais’in deresine dökülen çöpler, öncelikle bu katliamı yapanlar tarafından boşaltılmalıdır…
   Bunların kim olduğunu herkes biliyor…
   Onlara arka çıkanları da biliyor…
   Yıllardır inat ve ısrarla yolların durumuna dikkat çekiyoruz…
   Orta refüjlerde koruyucu bariyerler yoktur…
   Ada genelinde trafik ikaz çizgileri büyük ölçüde silinmiştir…
   İkaz levhaları ve aydınlatma yetersizdir…
   Çoğu bölgede yağmur drenaj kanalları tıkalı veya yetersizdir…
   Gelirlerinin çok büyük bir kısmını, aynen devlet baba gibi personel maaşlarına harcayan belediyeler çöp toplama ve senede 1-2 kez festival düzenlemekle bu sorunları ortadan kaldıramaz…
   KKTC hükümetleri, 40 yıldan beri değişmeyen siyasi anlayışla bu küçük ülkeyi düzlüğe çıkaramaz…
   İnsanlarımız böylesi bir yönetim şekliyle mutlu olamaz…
   Acıların sonu gelmez…
   Öyleyse yeni bir anlayışa, yeni uygulamalara ve ciddi kararlara ihtiyacımız vardır…
   Peki bunları yapabilecek miyiz?..
  Yoksa hafta sonu tüm acıların üzerini örterek Pazartesi kaldığımız yerden devam mı edeceğiz?..
   Öncelikle siyasilerin konuşmasını bekliyoruz…
   Ne düşünüyorlar, ne yapacaklar?..
   Merakla bekliyoruz…