Kıbrıs’ta çözümü konuşuyoruz da, bunun gerçekleşmesi durumunda ‘ortak yaşama’ nasıl ayak uyduracağımızı hiç tartışmıyoruz…
Güney Kıbrıs’ta iyi çalışan bir devlet mekanizması vardır…
Sadece dış ilişkilerde değil, iç konularda mükemmel işleyen bir istihbarat, paylaşım ve strateji belirleme teşkilatlarının olduğunu biliyoruz...
Tapu dairemizde bir metrekarelik arazi devrinden bile haberdar olduklarını gizlemiyorlar…
Tapu kayıtlarında dünya üçüncüsüdürler…
Geçtiğimiz günlerde Rum mahkemesine yansıyan polis raporuna göre; kuzeyden her türlü bilgiyi alabiliyorlar…
Bunun dışında siyasilerimizin demeçleri, gazetelerimizde yazılanlar ve TV’lerde söylenenler inceleniyor, yararlanmaları gerekenleri değerlendirirken, diğerlerini arşivliyorlar...
Kuzey Kıbrıs’a İsrail’den, Lübnan’dan ve diğer ülkelerden turist geldiğine ilişkin haberler sonrasında, bunu önlemek için en etkin girişimleri başlatıyorlar...
Kıbrıslı Türklerle temas gereği duyulduğu zaman, bunu kimlerle ve ne şekilde yapacaklarını planlayıp, gerekli kişileri ve kurumları görevlendiriyorlar...
Onlarda Enformasyon Dairesi çok iyi çalışıyor...
Bizde Enformasyon’a ilaveten bir de Tanıtma Dairesi vardır...
Bu dairelerin faaliyetlerini güney ile kıyaslamak mümkün değildir…
Ticaret adamları
Güney Kıbrıs’tan alış-veriş yapanlar bilecekler...
Bir adet çöp kovası veya elektrikli alet aldığınız zaman “Ben bunu kuzeye götüreceğim fatura gerekmez” deseniz de size mutlaka fatura keserler...
Israr ederseniz “Ben devletimi kazıklayamam” derler...
O faturada yüzde 16, hatta bazılarında yüzde 18 KDV vardır...
Ayrıca Rum Milli Muhafız Ordusu Fonu vardır...
Bir de kendimize bakalım...
Faturasız mal almaya ve KDV’den kurtulmaya bayılıyoruz...
Kazancımız iyi olursa, 20 yaşındaki çocuğumuza BMW, Mercedes, ya da Jeep hediye etmek isteriz...
Nereden baksanız 60 ila 150 bin Sterlin arasında bir serveti harcayabiliyoruz...
Sıra devlete vergi ödemeye gelince yılda 10 bin TL veren büyük iş adamlarımız vardır...
İktidarda olanlarla ilişkiler iyi ise ‘zarar beyan’ ediyorlar...
Ne yazık ki; bilinen bu gerçekler karşısında etkili önlemler alamıyoruz…
Ondan sonra TV ekranlarında, Meclis’te veya halk toplantılarında yolsuzluk-suistimal olaylarından ve günü geldiği zaman hesap sormaktan söz ediyoruz...
Sorabilir miyiz?..
Kimler sorabilir?..
Yazık, günah değil mi?..
Rumların caddelerini, alış-veriş merkezlerini kıskanıyoruz da devlete karşı sorumluluklarından, dayanışma anlayışlarından neden dersler çıkartamıyoruz?..
Bazı kesimleri korumak için mi?..
Yoksa alışkanlıklarımızın değişmesi korkusundan mı?..
Her şeyin bir yanıtı olmalı…
Sayın Akar , Bugünkü KKTC gerçekleri yazınız ile Dikili Taş önünde Dünyaya meydan okuyan Şahin yöneticilerimiz Sizleri vatan hainliği ile suçlarlar ise hiç de Şaşmayın ! Zaten Ülkemizdeki KKTC yanlışlarını ve zafiyetlerini konuşabilen herkes KKTC hainliği ile suçlanmıyor mu yani ! Halen Olmayacak KKTCyi Tanıt’mak için harcanan vergilerimize yazık değil de Nedir ? Uçaklar dolusu Tanıt’ma gezileri Hediyeler Hoteller Ziyaretler ile Harcanan vergilerimiz heba olup gitmiyor mu yani ? Gana’dan Kazakistan’a Azerbaycan’dan Rusya’ya 41 kere maşAllah KKTCyi bugüne kadar kime Tanıtabildik ki ? Yüzbir odalı En Büyük Külliyemizdeki 50 Bakan ve Bakmayanlarımız gerçekten Gözle görünür Elle tutulur ne İş yapabiliyorlar acaba ? Gösteriş meraklısı Bol maaşlı yöneticilerimizin boşa harcadıkları Alın teri ile kazandığımız vergilerilere yazık olmuyor mu acaba ! Yıllardır Kötü Siyaset ve Yönetimsizlikten nasibini almış Ekonomisi çökmüş Tüm Sökterleri batma noktasına gelmiş Sağlık Sisteminden Yönetime Tuttuğun Elinde kalan Güzelim Ülkemizin geldiği bugünkü Hali içler acısı değil de nedir yani ! Yıllardır İçine düştüğümüz Kötü Düzen ile KKTCnin duvara toslayacağı günü Beklemeden İçimizde KKTCyi YÖNETEMEDİK ‘ YÖNETEMİYORUZ ‘ YÖNETEMEYECEĞİZ diyebilecek bir Babayiğit Var Mı Acaba !