Büyük paralar harcanacak bu seçimlerde!.. 
   Çok da karalamalar olacak…
   Tarafların ‘fedaileri’ şimdiden başladılar bile…
   Tüm adayların milyonluk seçim bütçelerinden söz ediliyor…
   Bunun dışında bilinmeyen rakamlar olacak!.. 
   Devlet olanaklarının kullanımı cabası!.. 
   Yüzlerce memur, danışman, müdür, müşavir seferber olmuş durumda!.. 
   Peki ne için?.. 
   Tanıdığımız, denediğimiz adayların yarışacağı bir seçim sonrasında ne değişecek bu ülkede?..    
   Yetkileri sınırlı bir Cumhurbaşkanı bu halk için, ülke için ne yapacak?.. 
   Söyler misiniz ne yapacak?.. 
   Sahte evraklar veya iddialarla soyulan İngilizlere kim yardım edecek?.. 
   Edebilecek yetkiye sahip insanlar bu görevi şimdi neden yapmıyorlar?.. 
   Niyet ve cesaret olsaydı hiç kimse ne İngilizleri, ne de yerlileri kazıklama yoluna gidemezdi!.. 
  Ama niyet yok, cesaret yok! 
  Oy hakkı olmayan İngilizleri korumak yerine 3-5 tokatçıdan oy ve mali destek beklemek öncelikleridir!.. 
   Öyleyse ne için umutlanacağız?..
    Küçücük bir ülkede her yıl 699’u aşkın kanser vakası oluyor!.. 
   Genç yaşta insanlar hayatını kaybediyor!.. 
   En önemli tarım ürünlerimiz ‘kirli sulama’ ve ‘aşırı kimyasallar’ yüzünden zehirleniyor!.. 
   Hayvanlar hastalıktan kırılırken onlar halkın yüzüne bakarak ‘iyi pişirin de yeyiniz’ diyorlar!..

Huzurlu ve mutlu muyuz?..

   Barış Harekatı’ndan bu yana tam 45 yıl geçti…
   KKTC’nin ilanından bu yana ise 37 yıl…
   Bu kadar uzun süre içinde KKTC’yi hiçbir ülkeye tanıtamadık…
   Tanıtma yönünde girişimde de bulunmadık…
   Hesap soranlara ‘Güvenlik Konseyi’ kararlarını anımsatarak “Olmaz, yapamayız” dedik…
   Siyasi tanımayı bir kenara bırakalım…
   Yabancı ülkelerle, hiç olmazsa garantörlerle iyi ilişkiler içine girmesini de beceremedik…
   Yıllar önce İngiltere’de ‘Türk Kıbrıs’ın dostu’ adını taşıyan örgütün 120 dolayında Lord üyesi vardı…
   Şimdi bir tane dost bulmakta zorlanıyoruz…
   Neden mi?..
   Ülke tanıtımına, dış siyasete, dışta örgütlenmelere, lobicilik faaliyetlerine önem vermedik…
   Kıbrıslı Türklerin 1974 öncesinde çektiklerini dünyaya anlatmayı önemsemedik…
   Hatta unutturmak isteyenlere güç verdik…
   İç siyasete odaklanarak hemen her yıl seçim yapmak suretiyle ülkemizi her açıdan geriye götürdük…
   Yollar çöktü, trafik kötüleşti, kazalar ve ölümler arttı, milli servet büyük zararlara uğradı…
   Milli ürünlerimizi korkudan tüketemez hale geldik…
   Hemen her şeyi kirleterek güzel ülkemizi yaşanmaz hale getirdik…
   Umutlarımızı büyük ölçüde yitirmiş vaziyette şimdi bir kez daha ‘aynı sistemle’ seçimlere gideceğiz…
   Hiç olmazsa etrafımızın ateş çemberine alındığını görelim ve bu süreci fazla kırıcı olmadan geçirelim…
   Seçimler geçer gider ama kırılan testileri yeniden bütünleştirmek çok zordur…
   Hatta mümkün değildir...