Kıbrıs’ta iki toplumu birbirinden ayıran sınır kapıları ilk defa 23 Nisan 2003’te açıldı...
   İlk günlerde, her iki toplumda büyük bir heyecan vardı...
   Terk edilmiş evler ve köyler 29 yıl aradan sonra ilk defa ziyaret edildiği için heyecan doruktaydı...
   Binlerce insan bu heyecanı yaşadıktan sonra hayata veda etti...
   Binlercesi hâlâ evine, köyüne döneceği günün hayali ile yaşıyor...
   Sınır kapılarının açılmasından bir yıl sonra gerçekleşen referandumda çözüme ulaşılsaydı; 110 bin dolayında Kıbrıslı Rum mülküne dönme şansı bulacaktı...
   Diğerleri de kuzeydeki mülküne karşılık güneyden mülk alacak veya para ile tazmin edilecekti...
   Böylesi bir fırsatın yitirilmesinde sorumluluk Kıbrıslı Rumlara ve Yunanistan’a aittir...
   Yunanistan, Türkiye’nin yaptığını yapmadı…
   Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın gösterdiği cesareti göstermedi…
   Sayın Erdoğan o dönemde Kıbrıslı Türklere “evet” için cesaret verdi…
   Yunanistan ise “hayır” cı Papadopulos’a destek verdi…
   İşte o yüzden Kıbrıs bölünmüş kaldı…
   
Yakınlaşmak için yeni fırsat

   Bugünkü yazımda, Kıbrıs sorununun çözümü ve yitirilen fırsatlardan daha çok, sınır kapılarının açılması sonrasında yaptıklarımızı değerlendirmek istiyorum...
   Özellikle de Lokmacı bölgesinde...
   Lefkoşa’daki Lokmacı sınır kapısının çevresinde paha biçilmez tarihi eserler vardır...
   Büyük Han, Büyük Hamam, Selimiye Camii, Bedesten, Venedik Sütunu, Girne Kapısı, Mevlevi Tekkesi gibi...
   Arasta çarşısının da ayrı bir özelliği vardır...
   KKTC devleti daha ilk günden, Lokmacı bölgesi için bir planlama yapmalı ve bölgeyi şekillendirmeliydi...
   Kaç tane konfeksiyon mağazası, kaç lokanta, cafe ve bar açılacak bunların hesabı yapılmalı ve binalar buna göre değerlendirilmeliydi...
   Ama öyle olmadı...
   Çoğu Vakıflar’a ait binalar ‘hava parası’ ile birkaç el değiştirdi...
   Taklit giysiler ön plana çıkarıldı...
   Turistleri özendirecek düzenlemeler yapılmadı...
   Bölge yeterince ışıklandırılmadı...
   Bölgede terör estiren ve hemen her akşam içki şişelerini kırarak meydana savuranlar hakkında önlem alınmadı...
   Arasta’yı sürekli denetleyecek bir güvenlik birimi oluşturulmadı...
   Bazı binalar gerektiği şekilde tamir edilmedi...

Esnaf için en büyük umut

   Ancak; eksiklerimize karşın Lokmacı’dan, Metehan ve diğer bölgelerden kuzeye geçen Kıbrıslı Rumlar ve turistler sayesinde bölge esnafı satış yapabiliyor, geçimini sağlayabiliyor…
   Kuzeye arabalarıyla geçenler sadece akaryakıt almıyor…
   Birçoğu marketlerimize akın ederek, sebze ve meyve alıyor…
   Kuaföre, dişçiye, lokantalara gidenler vardır…
   Güneyden kuzeye geçenler için Turizm Bakanlığı tek kuruşluk tanıtım harcaması yapmıyor…
   Uçak sıkıntısı yaşanmıyor…
   Kendiliğinden gelen turistlere iyi hizmet vermek için daha planlı bir çalışma içine girilmelidir…
   Aylardır yazıyor, uyarıyoruz…
   Geçiş noktalarında polis sıkıntısı giderilmelidir…
   Yeni sınır kapılarının açılması için iki toplumlu teknik komite acilen toplantıya çağrılmalıdır…
   Mağusa kapısından başlayarak ilerlemeliyiz…
   Kapıların açılması sadece ekonomik açıdan değil, sağlık, ulaşım ve sosyal dayanışmanın gelişmesi açısından da son derece önemlidir…
   İyi pazarlar…