Hükümet ister güvenoyu alsın isterse almasın, bu kumaş dikiş tutmaz. Ülkedeki ekonomi ve insan yaşamında inisiyatif elden çıktı. Direksiyon ve benzin pedalı artık, enflasyonun elinde ve ayağındadır. Çünkü onu dizginlemeye, kontrol altına almaya dönük bir adım ve niyet ortaya konmuyor.
Bunca siyasi kaosun eşlik ettiği bu ortamda, kurulan hükümetin, Meclise sunulan Programında; “eniş aşağı, firifil” giden enflasyona karşı mücadele önceliği yok. Rutin ve bilinen önermeler var.
Ancak ne döviz olduğu yerde duruyor, ne de üretimdeki girdiler ve temel tüketim maddeleri. Mutfak, en geniş kitleler için yaşam sevinci dağıtmıyor. Aksine dert ve endişe pişirme alanı oldu. 
Bu enflasyon ortamında nemalanan çok dar bir kesim var. Fakat bu ağır enflasyon ortamından yararlanan, buna karşı mücadele etmesi öncelikli görevi olan devlet ve hükümettir. 
2022 yılının Nisan ayına kadar olan Devlet gelirlerinin kesinleşmiş verileri bunu göstermektedir. Devletin vergi gelirleri içinde Dolaylı Verginin; 2021 Ocak - Nisan döneminde %57 olan oranı; 2022 Ocak - Nisan arasındaki %63’e çıktı. Bir başka ifade ile söylersek, Ocak- Nisan arasında, resmi olarak %34 olan Hayat Pahalılığı, enflasyon içinde Devlet; Dolaylı Vergiden %63 gelir elde etti. Yani Devlet bu ağır enflasyon ortamında, ciddi gelir elde etti. Dolaylı vergiye dayalı vergi yapısından ötürü, artan enflasyondan, ezilen insanlardan, ekonomiden kaynak çekerek var olmaya devam ediyor. Peki devletin bu ağır enflasyon koşulları altında, Dolaylı Vergi ile insan ve ekonomiden bir nevi yasal üç kağıt çekerek kaynak sağladığı bu dönemde, Direkt Vergiden alınan payın oranı nedir? %36.
Buyur, “buradan yak” derler. Bu %36’nın içinde Kamu Görevlilerinden alınan kaydı gelir vergisi ile kayıt altında yer alan özel sektör çalışanlarından alınan vergiler de var. 
Yani bu ağır enflasyon altında devlet günü, dolaylı vergi ile bu ağır enflasyon koşullarında en geniş kitlelerden ve üretim ile hizmet sektörlerinden çektiği ağır Dolaylı Vergilerle kurtarıyor. Ancak ağzından Reform lakırdısı eksilmeyen Hükümetin; programında ve siyasi söylemlerinde Vergi Reformu ile ilgili tek söz ve niyet yok. Çünkü işin kolayı var. Enflasyon şartlarında dolaylı vergi ile enflasyon ve döviz kuru yükselmesinden, yani TL’ nin değer kaybetmesinden bir spekülatör mantığı ile kazanmak. İşte mantık bu olunca, ne sözünde nede programında enflasyon ile ilgili tek kelam olmaz. 
Üstelik bunu tartışmak ve konuşmak, onlar için de ciddi siyasi risk taşır. Çünkü bu konu öne çıkarsa, o zaman TL kullanımının ekonomide, insan yaşamında yol açtığı sorunları ve bunun giderilmesi ya da etkisinin azaltılması yollarını tartışmaya açılır. Ekonomiyi kayıt altına alma konusunu öncelikli görev haline kor. Ayrıca Gelir Vergisinde oranları aşağıya çekmek, ama muafiyet konularını tartışmak konusunu gündeme kor. Bütün bunlar ise siyasetin risk isteyen alanları. Bu aynı zamanda toplumda yer alan tüm siyasi güçlerle ve kesimlerle sağlıklı demokratik diyalog isteyen eziyetli alandır. O zaman işin kolayına devam. Enflasyondan, halktan ve ekonomiden yasal üç kağıtla, Dolaylı Vergi ile kaynak çekmeye devam. Ama bu konuyu eğer sendikalar, ekonomik örgütler, siyasi muhalefet partileri üzerinde toplumsal mutabakat sağlayan bir siyasi programla ele almazsa; bu acı konu devam edecektir. Böylece enflasyon altında halk ve ekonomi ezilecek.